61
 

DECRETI PRIMA PARS DIST. XIX. e. 4—7.
 

62
 

iugum, tamen feramus62 et pia deuotione toleremus. §. i.
Si uero (quod non decet) quilibet, siue sit presbiter siue
diaconus aliquam perturbationem machinando et nostro mi¬
nisterio insidiando redarguatur63 falsam ab apostolica64 sede
detuhsse epistolam, uel ahud65c quod66 inde non uenerit67,
salua fide** et integra erga68d Apostolicum humilitate69
penes episcopum sit potestas, utrum eum in carcerem, aut
in70 e aliam detrudat custodiam, usquequo per epistolam, aut
per idoneos sUae partis legatos apostolicam interpellet
sublimitatem ; ut potissimum sua sancta legatione dignetur
decernere, et quod7if de talibus lex72g Romana73 statuat
diffinire, ut et is 74 corrigatur, et ceteris modus imponatur.

C. IV.    Quicquid Romana ecclesia statuit uel ordinai, ab
omnibus esi obseruandum.
Item Stephanus ait, V.''5a
Enimuero, quia in speculum et exemplum sancta Ro¬
mana ecclesia, cui nos Christus preesse uoluit, posita76b
est, omnibus77c^ quicquid statuit, quicquid ordinai78, per¬
petuo 79 irrefragabiliter80d obseruandum est.

C. V.    A pontificalibus sit alienus offitiis, qui apo¬
stolicis non uult obedire praeceptis.
Item Gregorius [IV.]8i*

Nulli82 fas est uel nelle, uel posse transgredi apostohcae
sedis precepta nec nostrae83 dispositionis ministerium,
quod uestram84 sequi oportet caritatem.

IL Pars. §. I. Sit85 ergo ruinae suae dolore prostratus,
quisquis apostolicis uoluerit contraire decretis 86, nec locum
deinceps inter sacerdotes habeat, sed extorris87 fiat a sancto
ministerio, non88 a de eius iudicio quisquam postea curam
habeat, quoniam iam dampnatus a sancta89 et apostolica ec¬
clesia sua90 b inobedientia91 e atque presumptione a quoquam
esse non dubitatur92; quia maioris excommunicationis
deiectione est abiciendus 93, cui sanctae ecclesiae commissa
fuerit disciplina 94, qui 95 non solum prelatae96d sanctae
ecclesiae iussionibus parere debuit, sed etiam aliis ne pre-
terirent insinuare. Sitque97 alienus a diuinis et pontificalibus
offitiis, qui noluit preceptis obtemperare 98 apostolicis.

C. VI.    Inter canonicas scripturas decretales epistolae

connumerantur,

Item Augustinus de doctrina Christiana, lib. IL

[cap. 8.]99*

In  canonicis 100 a  scripturis   ecclesiarum  catholicarum

quamplurimum diuinarum scripturarum sollertissimus inda-
 

gator auctoritatem sequatur, inter quas sane illae 101 sint,
quas 102 apostolicas sedes habere et ab ea meruerunti03b
accipere epistolas. §. i. Tenebiti04 igitur hunc modum in
scripturis canonicisio5, ut eas, que ab omnibus recipiuntur
ecclesiis 106, preponat eis, quas quidamio7e non accipiunt.
In eis uero, que non accipiuntur ab omnibus, preponat
eas, quas plures grauioresque accipiunt, eis, quas pauciores
minorisque auctoritatis ecclesiae tenent. §. 2. Si autem
ahas inuenerit a pluribus, alias a grauiorihus haberi (quam¬
quam hoc 108 inueniri noni09d possit) equalis tamen aucto¬
ritatis eas habendas puto.
 

C. VII.
 

Ministerii^^'^ diuini se exiorrem^^^^ intelligat, qui a
soliditate Petri recedit.
 

Item Leo [Papa I. ad Episcopos Viennenses,
epist. LXXXVII.] 112

Ita Dominus noster lesus Christus humani generis sal-
uator insdtuit, ut ueritas, que antea legis et prophetarum
preconio continebatur, per apostolicam tubam in salutem
uniuersitatis exiret, sicut scriptum estii3: „In omnem terram
exiuit sonus eorum, et in fines orbis terrae uerba eorum."
Sed huius muneris sacramentum ita Dominus ad omnium
apostolorum offitium pertinere uoluit, ut in beatissimo Petro
apostolorum omnium summo principaliter collocaretii4, ut "5
ab ipso quasi quodam capite dona sua uelut in corpus omne
dififunderetii6, ut extorremii'i^'' se diuini misterii 118 intel-
ligeret esse, qui ausus fuisset a Petri sohditate recedereii9,
Hunc enim in consortium indiuiduae unitatis assumptum, id
quod ipsei20 erat, uoluit nominari, dicendo : „Tui2i es Petrus,
et super hanc petram edificabo ecclesiam meam" ut etemi
temph edificatio mirabili munere gratiae Dei in Petri soli-
ditate consisteret, haci22 ecclesiam suam firmitate corro-
borans, ut illam nec humana temeritas posset appetere, nec
portae inferi contra illam preualerent. Verum hanc petrae
istius sacratissimam firmitatem. Domino, ut diximus, edifi¬
cante constructam, nimis impia uult presumptione uiolare,
quisquis eius potestatem temptat infringere, fauendo cupidi-
tatibus suis, et id, quod accepit a ueteribus, non sequendo.

Gratian. Hoc autem intelligendum est de illis sanctionibus
uel decretalibus epistolis, in quibus nec precedentium Patrum
decretis, nec euangelicis preceptis aliquid contrarium inuenitur.
Anastasius* enim secundus fauore Anastasii imperatoris, quos
Acatius post sententiam in se prolaiam sacerdotes uel Leuiias
ordinauerai, acceptis offitiis rite fungi debere decreuit, ita in¬
quiens:
 

EDITIO   ROMANA.

Dist. XIX. c.3. e) aliud quid quod d) circa e) aut aliam f) quid g) de talibus iusto ordine lex — c.4. a) Item
Stephanus Papa b) proposita e) ab omnibus d) et irrefrag. — e. 5. a) nec b) ac auctoritate sua e) de inobedientia
d) praefatae — e. 6.   a) canonibus     b) ea alii meruerunt     e) quaedam     d) vix — e. 7.     a) exsortem     b) exsortem

NOTATIONES    CORRECTORUM.
 

J
 

** Salva fi de: Apud Burchardum est: falsa fide et non integra.

C. V. * Caput hoc est in eadem epistola Gregorii IV. ex qua sumtum
est e. Decreto nostro. Infra 2 q. 6. Exstat autem in codice saepe memorato
bibliothecae Dominicanae.

C. VI. * Caput hoc apud B. Augustinum loco indicato sic habet: In
canoìiicis autem scripturis ecclesiarttm catìiolicartim quatnpltirimtitn atictorita-
tem sequatur: inter qtias sane illae sunt, qtiae apostolicas sedes ìiabere et
epistolas accipere meruertmt. Tenebit igitttr ìitinc modum in scripttiris canoni¬
cis, ut eas, qttae ab omnibtis accipitmttir ecclesiis [catholicis], praepotiat eis,
quas quaedam non accipiunt. In eis vero, quae non accipiuntur ab omnibtis,
praeponat eas, quas plures gravioresqtie acdpitmt, eis, qtias paticiores minmisque
auctoritatis ecclesiae tenètit. Si autem alias invenerit a pltiribtts, alias a
graviwibus haberi (quanqtiam hoc [facile] invenire non possit), aequalis tamen
 

atictoì-iiatis eas habendas puto. Quae quidem B. Augustini sententia non ad
decretales Romanorum Pontificum, sed ad canonicas et sacras scripturas
referenda est.

C. VII, * Anastasius: Minime verum est sensisse Anastasium,
ordinatos ab Acacio post latam in ipsum sententiam, rite fungi acceptis
officiis potuisse. Hoc enim duntaxat inquit in capite sequenti, firmam esse
sacramenti gratiam ab Acacio traditam. Quod verissimum est, sicut et
aliae omnes sententiae, quas in ea epistola ex B. Angustino Anastasius
accipit, verae sunt. Habetur autem haec eadem Anastasii Papae IL epistola
in corpore canonum, quod Romana ecclesia semper approbavit, ut infra
distinct. 20. can. de libellis, est adnotatum. Itaque sine causa reprehenditur
hoc loco Anastasius a Gratiano.
 

Dist. XIX. can. 3. 62) lug. conferamus: Btirch,; iug. feramus; Ivo CoU. tr.P. 63) redarguantur: DE 64) ab Apostolico: Conc. Tribur. Burch. — ab
Apostolico detulisse: alii sci-. Corr. 65) ABCDE Ivo CoU. ir. P. 66) quam: D 67) convenerit.; Cmic Trib. Capii. Burch. cf. Corr. 68) ABCEFG; gratia: H
69) cum hum. : EGH 70) ABCDE Burch. Ivo 71) ABCD ; et quid. : EGH 72) Codd. coU. o. 73) sancta lex Rom. : EG 74) hi : CDF || e a n. 4. 76) ASCE Edd. Arg.
Bas. Venet. L, Nor., Coli. tr. P. — Leguntur ìiaec iti fine ep. Stephani V. ad episc. orient. qttae ad calcem Conc. Const. IV. (gener. Vili.) a Mangio edita est t.XYI,
At synodus ista ao, 869. regnante Hadriano IL congregata esi (Hefele Conciliengesch. IV, 369 sqq.) quum Stepìianus V. iam ao. 817. defunctus sii. Ita Jaffé
epistolam ad ep. orient. scriptam neque Stepliano neqtie Hadriano adtribtiit. Berard. II, 1, 118. obscttri auctwis esse censet qui Stepìiani I. epist. ad Hilarium
directae (ap. Hinscìiius p. 180.) imitari voluerit. — Coli. tr. P. I, 64, 6. 76) ABCEF Ed. Bas. Coli. tr. P. cf. Corr. — praeposita: Edd. Nor. Ven. I. IL Par. Lugd.
11) ABCDEFH Ed. Bas. Coli. tr. P. 78) ordinavit; Coli. tr. P. 79) perp. quidem et: Edd. coli. o. pr. Bas. 80) Codd. coU. o. || can. 5. 81) Ex ep. dat. ao. 833.
(cf. ad. e. 2. Dist. XII.) Ans. XI, 21. ; Ivo Decr. V, 11. (Gregor.IV. Galliae Europae Germaniae episcopis. can. Rom.Eccl. in tnedio) : ibid. V, 349. (Gregor, can. :
Decreto nostro mandamus) ; Polycarp. l, 11. (l, 19, li. tibi canon coniintiatur) 82) nam nulli:/«)oV, 11. 83) eius: Ans. Polyc, 84) omnium : «6. 85) Sic: Ed.
Bas. 86) praeceptis: Ans. Polyc. ; praeceptis vel decr.; // 87) exsors; Edd. coli. o. pr. Bas. 88) ABCDE 89) sancta synodo et: EGH 90) hac auctoritate
suaque (prò sua: Ivo V, 11.) inobed. ,• orig. Ivo V, 11. (at V, 349. de verbo ad verbum consonai cum Gratiano); eiusque auctoritate et propria inobed. ; Anseltn.
Polyc. 91) ABC 92) dubitetur: Polyc 93) exigendus: orig. Anselm. Ivo V, 11. 349. alii sec. Corr.; extinguendus; Polyc 94) cui .... disciplina: deest:
Anselm. Polyc. 95) quia: Edd. coU. o. 96) ABCE Ans. Polyc. 97) sit ergo: Anseltn.Polyc. 98) obedire: Anselm.Polyc. dlii sec. Corr. || can. 6. 99) Ed.Maur.
e. 12. — Anselm. IH. e. ult. (123); VI, 122. (atiameti in Cod. Vai. canon non reperittir —incipit a texttts §. 1.); Polyc I, 25. (1,27,8.) 100) ABC orig. Ans. III.
Polyc. 101) et illae: EG; illae sunt: H; illi; Polyc. 102) quae; Ans. III. Polyc. 103) alii: deest: DEFGH; ab ea alii: deest: orig. Anselm, III. 104) tenebis
ergo : D ; tenebit ergo : E; teneat divinarum scripturarum solertissimus indagator : Ans, VI. 105) hoc loco add. : indagator : Edd. Bas. Lugdd. IL UI. 106) add. :
canonicis: Ans. VI. ; accipiuntur eccl. catholicis: Polyc 107) ABCEGH Ans. VI. III. 108) haec; Edd. Ven.I.Il. 109) Codd. coli. o. Anselm.YI.IU.; invenire
non: m'ig. Polyc. \\ can. 7. 110) mysteru: CEH alii sec. Correct. Ed. Bas. Ili) ABCEF Ed. Bas. 112) Ep. X. e. 1. ed. Boiler, scr. ao. 446. — Jaffé no. 185.
Ivo Decr. Y, 6.' 113) Psalm. XYIll.v. 5. 114) coUocavit: ong'. 115) et ut; .E^ff 116) vellet in corpus omne manare : /^tóp. Ili) AB Ed. Bas. 118) ministerii:
CDEFGH alii sec. Corr. Edd. coli. o. pr. Bas. et Nor. — Ivo 119) disoedere: Ivo 120) dominus: Edd. Bas.; Nor. ipse erat dominus; DEFGH Edd. coli, rei,
121) Matth. e. XVI. v. 18.    122) hanc. G Ed. Bas. Ivo; hanc etiam: ffff Edd. coli, rei.; hac etiam: E,