Corpus iuris canonici. (v. 2)

(Graz :  Akademische Druck- u. Verlagsanstalt,  1959.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page 743-744  



743
 

DECRETAL. GREGOR. IX. LIB. V. TIT. L DE ACCUSATIONIBUS etc. e. 33. 33.
 

74i
 

dileclis filìis magistro scholarum ei Magisiris^ R. de Corzon^ et
P. canonicis Novìoraensìbus' dusdem loci a nobìs dudura
correctìone coramìssaS, \ipsi bis ad idem monasterium acce¬
denles, quibusdam correciìs Ìbidem nonnulla, quae staiuenda
fuerant, staiuei-unt, inquisitìonis ìnstaniiam quorundam im¬
pediente malitia retardando, ad quorum conlumaciam reprimen-
dam saeculare intendebani brachium invocare. Verura dilectus
filìus noster G.9 sanctae Mariae in portico diaconus cardi¬
nalis, lune'" aposlolicae sedìs legatus, interim od idem veniens
monasterium, supra diclo G." praesente, nec reclaman e
super slatu monasterii memorati coepit inquirere diligenter
El quum inquìsitione finita eum'^ Parisius'S evocasse p o
posìturura contra inquisitionem eandem sì quid rationab ì ter
ducerei proponendura: idem W. praeseniiam eius ad ens
aUegavit, quod in monasterii correctìone procedere non
valebat, quae praediclis iudicibus prìus fueral auclo a e
nostra comraissa, el cardinalera'* ipsum es iustis caus s se
asserens habere suspeclum, vocem ad nos appella on s
emisit; quem '^ cardinahs, inspectis his, quae probaia fuerant
contra eum, de condlìo perìtorum amovit a regimine abba ae
dando fratribus eiusdera loci hberara facultatem ahura el
gendì, qui diledum filium Ioannem abbatem Corbdensen i ne
priorera de Argentoho ">, virum providum et honestum, eìege
runt concorditer in abbatem. f[Qimm autem dictus W. post¬
modum ad sedem aposiolicam accessisset, asserens se per car¬
dinalem ipsum quorundam falsìs suggesiionibus drcumventum ab
abbatìa sìne rationabili causo remotum, nos dusdem coenobìi
tranquillìtaiì patema sollidiudine promdere volentes, venerabì¬
lìbus fralribus nostris archiepiscopo Remend ei Atrebatensi epi¬
scopo dedimus in mandatis, ut ad compodiionem ìnter eundem W.
et substìtutum d darenl studium et operam efficacem, alioquin tam
per iam dictum legalum quam per olios inquirerent diligentius
veriiaiem, ei eam nobìs usque od festum sondi Remigiì proxìmo
nunc venturum fideliier intimareni, ut pei- eorum relationem c^--
iiores effectì procederemus in eodem negotio, prout procedendum
utìlius dderemus, Quì quum super reformaiione pacis proficere
nequidssent, sìcul ex lileris eorum accepimus, processerunt ad
inquirendum super praemissis omnibus verìtatem, testibus ab
utraque parie receptis, et eo, quae tom per se quam per cardinalis
inquìdtionem invenerant, nolns sub sìgillìs proprììs transmiseruni.
Nuper outem praefatis 'W. atque I. in nostra propter hoc prae¬
sentìa constitutis, idem W. quod a legato post appellationem ad
nos interposiiam factum fuerat petiìt revocari, allegans, quod,
quum correclio monasierii fuerit iudicibus memoratis ìniuncta, et
tpsi, quibusdam correciìs et nonnullis statutis ibidem, aliorum
correctìonem ex causa duxerini rationaUli differendam, cardi¬
nalis inlerim de iure non potuìt procedere ad eandem, quum
generale mandatum non deroget spedali. Ad quod fuit ex ad¬
verso responsum, qtiod qttum W. praesenie nec reclamante od
inquisitionem processerit cardinalis, idem W. vùletur in hoc tadte
consensisse, ul inquìsitione facta corrìgerei cardinalis quoe cor¬
rigendo vìderet. Conira quod idem 'W. tolìter proponebat, quod,
licet statim, ut coepit inquirere cardinalis, non duxerìt reclaman-
dum, credens eum nolle procedere conira ipsum, sed absque sui
gravamine aliquid in ecclesìa uiilìter ordinare, posiquam tomen
evocalus ab ipso cognomi, quod adversus eum procedere iniendebal,
eìus declinadt examen ad nostram audieniiam appellando. Pro¬
posuit insupei- pars adversa, quod, quum praedicti iudices omisis-
seni in monasierii correctìone procedere, oc periculum iraheret
e mora, cardinalis ipse, od quem spectabat ex iniuncio sìbì
'^io cura eìus, ad reformatìonem ipsìus Iod inter-
ponei-e potuìt paries suos. Quum enim secundum ìuris cìvìlis
oucioritotem in illis etiam casibus, ìn quibus solennis ordo iudi¬
ciarius observatur, in criminali causa ultra biennìum o contesta¬
tione litìs non sit dus instantia proiràkenda, et nos quoque,
consulti, quamdiu delegatus a nobìs, qui sententiam tulerat, iuris-
(Uciionem suam interponere valeai, ut sententìae pareatur, re¬
spondisse noseamur, quod usque ad annum integrum iurisdictio¬
nem sibì commìssam ad exsequendum sententiam valeai exercere,
dictis iudidbus differentibus in correctìone procedere, quum iam
decem et septem essent menses elapsì, ex quo noscuniur man¬
datum oposiolìcwm recepisse, ac de criminibus, licet non crimìna-
lìier ageretur, coi-reclioni non immerilo cardinalis insistere poiuìi
memoratae.   Sed ad hoc altera pars respondit, quod hoc colorem
 

excusatìonis haberet, si praedìctì iudices a legato commoniti ad
correctìonem procedere neglexìssent. Ln quo casu eorum forle
defectus per diligeniìam potuisset legati suppleri, sicui de melro-
polìtano in canonibus legilur, quod tunc demum potest ea facere,
quoe od suffraganeos periinent, quum ìlio suffragand negtiguni
adimplere.'] His igìiur et alìis, quae utraque pars proponere
curarìf^t, auditis^^, [ìnquidiione utraque, cardinalis videlicet et
archiepiscopi et epìscopi praedìclorum, diligenter inspecta, ìn¬
telleximus ex depositionibus ìuratorum, quod, quum tempore pro-
o on's ipsius W. octo millium Hbrarum debito monasterium
g ava etur, ei non multo tempore posi idem debitum usque ad duo
ili a librai-um  fuerit diminuium,  nunc  tamen usque  ad sex

n Ium Hbrarum summam excredt; quum, sicui prius contigerat,

le p oventìbus monastei-ìì debitum potius diminuì debuerit quam
a gè    nid rectoris incuria obsliiìsset.   Ei quamvis od excusoiio-

en suam proposuerit idem TF,, quod propler expensas facias in
causa quam contro Cluniacense monaslerium habuìi, m qua
l endam prioroium edcit, idem fuerat debìtum augmentatum, fuit

a ne eì ex odverso responsum, quod propter expensas illas de-
b         nierim augmentari non debuìt, quum propter hoc posses-

s ones quasdam dusdem obligaverìt prioratus, maxime quum ìn
ei sden pi-osecuiione negotiì dx expensae fuerint mille lìbroe.
Ad ec t etìam dicius 'W., quod occasione cuiusdam domus, quom
in villa Corbdae de novo eonsiruxerat, debìtum supradictum ex-
cremi. Ad quod pars adverso respondit, quod ex proventìbus
monasterii expensas huìusmodì facere poiuìi absque onere debito-
rum, praesertim quum propter hoc non modicum auxilium a
burgendbus fuerìi eìdem impensum. Praeterea quum ex confes¬
sione ipsìus constiterit, quod ìn capìiulo proestìterat iuramentum,
ne debitum de novo contrcdierel, oc postea contraxerit debitum
contra iuramentum proprium veniendo, dcut tesles deponunt,
arguì de periurio ddebatur. Ad quod idem W. hoc modo re¬
spondit, qnod, etsi primo huiusmodi praesiiterit iuramentum,
postea tamen quoddam fadum fuit m capìtulo consiìluium, per
quod iuramentum ìpsum exstìlìt relaxatum. Sed contra hoc pars
altera repHcavìt, quia, quum non constiterit, quod per tale statu¬
tum revocatum fuerit iuramentum, et apparerei eundem W. non
solummodo iuramentum de debilo non contrahendo praesiasse,
sed venisse poslea conira illud, manifesie lìquebai, ìpsum reaium
periurii incurrisse. Sed et ipsius insuMcientia et negligentia dis¬
soluta videbaniur manifeste probari. Et quanquam alìqui testium
eum, quantum in se, dixerint esse bonum, nulli tamen deposuerunt
expresse, quod utilis esset eìus provìsìo monasterio saepedicto.]
Quura ìgìtur'^ nobis de tahbus fuerit su-fflciens in tali negoiio
facta fides, propter quae praefaius G.^" eral raerito arao¬
vendus, etsi resliluendus forel propter iudiciarium ordinera
non servatura, ob causas iamen praedictos ipsura providimus
manere privaium regiraine abbatiae, supra ^' dictura priorem,
quera prò eo, quod, praefato G.^^ propter iuris ordinem non
servatura quodammodo inordinate remoto, intellexiraus ^^ ob
eandera causam per consequenliam rainus legitirae subsli-
tutura, per senlentiam araovenles. Quera quia non propter
personae vìtiura vel scientiae'**' defectum, sed propter iuris
solennitatera, sìcut praemissum esl, praetermissam amovimus,
ipsura postmodum resliluimus in abbatem, [et memorato
W. eie.   Dat, Lat VII. KaL Mari. Pont nostr. Ao. XIII. 1210.]
 

Idera2.
Accedens ad praesentiara nostrara G. nepos quondam
H, subdiaconì noslrì, sua nobis conquestìone-^ monstravìt,
quod, quum idem H.^ apud sedera apostohcam viara uni¬
versae carnis ìngressus fuisset, praebendara, quam decedens
habueral in ecclesia Cremonensi, ei duximus conferendara,
•^venerabili fratrì nostro H. episcopo ei lUledis filiis capìiulo
Cremonend ìnìungentes, ut eum in frotrem reciperent, ei Iam
stallum in choro quam locum ìn capìtulo, et praebendam eamlem
ipsi sine dìfficuliate aliqua osdgnareni; libi eiiam, fili archidia¬
cone, et dilectis filiis^ praeposito S. Agalhae dedimus in mandalis.
 

Tit. I. Cap. XXU. 5) raagistro; ilic 3) nomen in Codd.D con-upinm
est 7) Novìen. ; Dacg; Novonien.: Dfh 8) praeraissa: Db 9) Gnala: Reg.
10) nunc; Dh II) Guai.: FaHN; Gallerie: «■;-Walterlo : Bacgi ; Waltero :
Df Reg. 12) praediclura 'W. (Wallerium : Bfi; Walterura : Reg.) ; D Reg.
13) Parìsiis: EJV         15) cardinalis: Dh         15) Porro cardinalis .. , ìpsura

araovìt; DReg.    16) Argentario: Dh    n)proposuil: D    18) iniellectis ; l'i,
19) ergo; Iteg.; deest: D         20) Vf.: D Reg.         21) Ioannem nihilominus
 

supradictum: ib.     22) "W.: MD Reg.     23) intelligìraus: M; inlellexerimus:
Db     24) se. ; deest: OMO Ref.

Cap. XXUI. 1) Resiiiatam ex Comp. IV. e 3. de couc praeb. (3, 3.)
2) add.; in Registro: Dacgh; —scr. ao. 1216. — Potthast no. 501S. 3) quae-
allone: Dae; add.: ìnsinuatione vel: Db 4) dlL fil. nosler H. subdiac.; D
5) fil. : deesi; Dac
  Page 743-744