Corpus iuris canonici. (v. 2)

(Graz :  Akademische Druck- u. Verlagsanstalt,  1959.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page 1041-1042  



1041
 

SEXTI DECRETAL. LIB. ìli. TIT. VII-IX. DE REBUS ECCLESIAE etc. e. i
 

1042
 

officiìs, porlionìbus, praestimoniis, ecclesiis parochialìbus,
rurahbus, et alììs quibuscunque beneficiìs ecclesiastìcìs
vacaturis, quocunque nomine censerentur, ac etìam super
canonìcatìbus sub exspectalione dignitatum, vel aliorum
quorumcunque beneficiorum, ìn quibus ius non esset quae¬
situm in re, hcet ad rem, a felicìs recordationìs Nicolao
Papaia IV, et Coelestino V. praedecessoribus nostris factas
sìve concessas, auctoritate apostolica ìn fratrum nostrorum
praesentìa omnino cassavimus, irrìtaviraus et vacuavìraus,
cassas, irritas et vacuas nunciavìmus, et nuUius fore decrevì-
mus^ firmitatis, multae dubìtatìones insurgunt, ut, unde
praefatae constitutionis revocatoria processit editio, inter¬
pretalìo eius quoque procedat: praesenti declarandum
duxìmus sanctìone, quod in illis-^, qui editionis terapore
supra dictae ullra statutum numerum erant5 per eosdem
praedecessores canonici sub exspectalione praebendarum
vel etiam portìonum'', eadem constìtutìo locum habet. Si
autem huiusmodi receptì ultra nuraerum dìstributìones, et
alia, ut canonici de numero exsìstentes, sic terapore dictae
revocatìonis habebant, quod per cessionem vel decessum
illorum, qui erant intra numerum, ex vigore priorìs graliae
nil' araplius assequi exspectabant, nìsi distrìbulìonum seu
partìura suarum augraentum, quura forsan esset ecclesia, ìn
qua canonicorura, non autem portìonum nuraerus vel prae¬
bendarum dìstìnctio habebatur^, quantoque ìnter pauciores
cuiusvìs ecclesiae dividuntur, proventus, tanto maiores fieri
possunt singulorum percipientìum portiones: ad istos vel
eos, quì per literas facultatìs dictorura praedecessorura
noslrorum ìn alìquarura ecclesiarum canonìcos erant receptì,
hcet praebendas vel alia beneficia exspectarent, constìtutio¬
nera certum est non extendi praefalam. In ÌUis vero, quì
ullra numerum auctoritate praefàta ìn alìquarura ecclesiarum
canonicos ìara recepii, quantum ad capitulum et ad chorum
ac dislributìonura perceptionem quolidianarum pleniludi¬
nem ìurìs canonici tunc habebant, sed in eis dignìtates, per¬
sonatus, praebendas, portiones vel alia beneficia, quae
dantur lantum exsìslentìbus de nuraero, exspectabant, con¬
stitutionem praefatam locum habere, ratìone huiusmodi ex-
spcctatìonis dubium non exsistit. Sane in iis, quì super
canonìcatìbus, praebendis et dignìtatibus, parochialìbus vel
aliis ecclesiis seu beneficiìs quibuscunque a dìciìs prae¬
decessoribus nosirìs literas impetraverunt, etìamsi per ex¬
secutores illorum factae fuerint reservationes, decreti ìnler-
positiones variique processus, et, etiamsi eadem beneficia
tunc vacabant, et per impetrantes petitum fuerat ab ex¬
secutoribus, quod eis ìlla conferrent, non tamen ìpsorum
beneficiorum vacantium collatìones tunc temporis erant
factae, locum habet constitutìo supra dieta, ut oranes huius¬
modi gratiae, quarura ratione tunc non erat ad collatìonem
processum, et sìc per consequens ius in re non fuerat
Ipsìs ìmpetrantibus acquìsitura, intelligantur penìtus re¬
vocatae.

TITULUS VHL

NE SEDE VACANTE ALIQUID INNOVETUR.

CAP. UN.
Collatione communiter ad episcopum ot^apllulum pertinente, uno ipeorum
offecto inbabili, alter conferì. H. d. usque nd %. Qnum vero, secundum
Dominìcum. — §. 1. Collatione spectante ad opiscopum de Consilio vel
assensu capituli, ilio exeietente inbabili, nisi sit in mora, non confort
capitulum. Hoc dicit. ~ §. 2. Habens confeire cum Consilio episcopi, sine
ilio conferì, morte et remota absentia interveniente.   H. d. Dominicus.

Bonifacius Vili.
Sì ad episcopum et capitulum comrauniter pertineat'
collatio praebendarum, mortuo epìscopo vel a beneficiorum
collatione suspenso, poterit capitulum vacantes  conferre
 

Tit. IX. Cap. L a) Decret. Innoc IV. scr, 1243—53.
- PotOiast no. 15125, — ìn Comp, e. i. h, t. — Bulla Ad
xped.   No. 29.   —   rectori   ecclesiae   Halglelon   ap.   Mansi
 

praebendas, etìarasi episcopus interesse habeat in collatione
huiusmodi ut praelatus. Idem poterit episcopus, sì capitu¬
lum ab ipsa coUatione suspendi contingat, vel singulariter
omnes de capitulo maioris excommunìcatìonìs vinculo in-
nodarì. §. i. Quum vero ad solum episcopum praebenda¬
rum spectat collatìo cura Consilio sui capituli vel assensu:
defuncto episcopo vel suspenso, nìsi episcopus ìn petenda
relaxatìone suspensionis huiusmodi sit in mora, capitulura
se non polest intromittere de eìsdem. §. 2. Ubi vero de
speciali ahcuius ecclesiae consuetudine vel statuto bene¬
ficiorura collatio ad aliquera cum Consilio episcopi noscitur
pertìnere: sublato epìscopo de raedìo, quum consihum
nequeat tunc peti ab eo, non erìt propter hoc vacantìs bene¬
ficii coUatio differenda, nec etìam, si egerit ìn remotis ita,
quod non possit ìpsius praesentia ìn brevi haberì, quìa in
petendo vel exspectando eius Consilio posset vacanti bene¬
ficio periculum imminere.
 

TITULUS rx.

DE REBUS ECCLESIAE NON' ALIENANDIS,
 

itia non  praecedente
traciaiu et sine iusta causa, non vaiet.   ioann, Andr,

Innocentius IV.^
Dudum (Et infra:) Dictus vero archidiaconus ex adverso
respondit, illas decimas iUi ecclesiae restìtuì non debere,
proferens ìn mediura ordinationem quandara episcopi Dul-
mensis'* de consensu capituh sui factam, ìnter aha con¬
tinentem, quod idem episcopus, attendens, proventus archi¬
dìaconatus Dulmensis adeo fore tenues et exiles, quod non
sufficiebant ad eius'» onera supporlanda, praefatas decìmas
archidiaconatui raeraoralo concessit. {Et infra:) Quia vero^*
in concessione huìusmodì praedicta ecclesìa, quum = vacaret,
legitimo caruit defensore, quì sibì prius ab eodem episcopo
debuerat deputari; quia etiam Iractatus solennis et*' dili¬
gens, qui ìn lalibus concessionibus perpetuis et ahenationi-
bus rerum ecclesiasticarura exigitur, non fuìt habitus ìn
eadem: ordinationem et concessionem ipsara^, praeseriìm
quum evidens necessitas, quare fieri deberet, vel uliUtas non
subesset, de fratrum nostrorura consUìo decernimus non
valere, dictas decìmas ìpsi ecclesiae, tanquam pertìnentes
ad eam, sententialiter adiudicare curantes.

CAP. n.
Primo probibet submiesionem ecclosiarum, suorum immobilium bonorum
ve! iurium fieri laida absque consensu capituli et licentia Papae, Secundo
cassat conlraotua, quacunque firmitate vallatos, contra hoc do cetero
faciendoa. Tertio punii praelatos contra facientes, ot clericos non contra-
dicentes, et laicos, qui ipsos praelatoa ad hoc compnletunt vel compeUent.
Quarto praecipit, laicos per talea contractus, eo casu, quo valent, ultra
debitum non usurpare, et poenam apponìl.   H. d. Ioann. Andr.

Gregorius X.' in concilio generali^ Lugdunensi^.
Hoc consultìssìmo prohibemus edìclo, universos et
singulos praelatos ecclesias sìbi comraìssas, bona ìmmobìlìa
seu iura ipsarura laicis submittere, subiicere ^ seu supponere
absque capituli sui consensu et apostohcae sedìs licentìa
speciali, non concedendo bona ìpsa vel iura in emphyteusin,
seu alias alienando ìn forraa et casibus a iure perraìssis, sed
constìtuendo, vel recognoscendo, seu profitendo ab iUis ea
tanquara a superioribus se -tenere, seu ab ipsis eadera ad-
vocando, prout ìn quibusdam parlìbus vulgariler dìcìtur
„avoherV' vel ipsos patronos vel= advocalos ecclesiarum
seu bonorum ipsarum* perpetuo aut ad terapus non modi-
cura statuendo. Contractus autem omnes, etiam iuramenti,
poenae vel alterìus cuiuslibei firraitatìs adieclione vallatos,
quos de talibus aUenationìbus sìne huìusmodì hcentìa et
 

b) ipsìus: laf      e) quum vac. ; deest: ib.       d) et dìl. : deest: la;
et; deesi: if.

Cap. IL    a) e. 22.  Conc. Lugd. IL (1274.); — in Comp.
e. I. h. t.        b) subiacere; Hab        e) seu: Hobc
 

Tit. vn, Cap. vra. ì)-e3.p.: dcesi; aedo Sìdecemimna; abb
4) add..- canonicla : A         5) add. : asaecutl ; ib.          6) hoc loco in A quae¬

dam inseninittr, quae, quum nulUus momenti essa videantur, neque mendis
egeant, omittenda esse censuimus. 7) vel amplius quam habent: A 8) ha¬
beaiur; AB.

Tit. vm.    Cap.nn.    1) pertineret: A; pertinet; Cfl

Corpus inr. can.   Ed. Friedberg.   T. il.
 

Tit. IX.   1) vel non: BE

Cap. I.     1) Dnnelmensia: ABDEF; Dunelienaia! C — et sic deiiiceps.
21 Quia vero; deest: Codd. coli. I       2) ipaius: Già

Cap. n.     1)X.: deeat: ACD        3) gon.; deesf: ACDG        3) add..-advo¬

cari i. e,! A; anoyor; B; avocare; D; avover: EF; avocr.i G; avocer.; He
i) ipsorum: CEHbcde.
  Page 1041-1042