Corpus iuris canonici. (v. 2)

(Graz :  Akademische Druck- u. Verlagsanstalt,  1959.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page 1137-1138  



CLEMENTINARUM LIB. I. TIT. III. IV. DE RENUNCIATIONE. e.
 

1138
 

notìtia infra terapus praedictum aliter pervenisset. Idera
quoque ìn aliisH casibus observari volumus, ìn quìbus re¬
quiritur inlimatio facienda.

CAP. IV.
Decretalis Ut circa locum non habet,quum appellana Ius suum vel ecclesiae
liìrocte prosequitur, sed qunra in formam voi personas opponit crimina voi
defectus ; quornm circumstantias si non specifioat, saper illis non auditur,
etìamsi iuret, illas didicisse de novo. Nec otiam in oadem oauea super illis
audilur alius non appellans, et prosequens commune, non propriura
interesso; potost tainen assistere appellanti, Appellans, qui non servai
formam, etiamsi appellationi i-onnnoiat, per vìam qnorolae non prosequitur
obiecta, noe etìam alio, nlsl In casibus exceptìs. Oraissio formae licot
appellantem a probatione repellat-. non tamen infirmai probationem, super
his legitime factam adversarii confessione vel aliter.   H. d. Ioann. Andr.

Idem'.
Constitutionem „Ut circa," editam in concilio Lug¬
dunensi^, locum decerniraus non habere, quando quae
opponuntur dircele respìciunt ìus ecclesiae vel opponentis
personae, sed tantura ubi per competìlorem vel oppositorem
quemlibet appellantem in formam aut personas^ defectus
vel crimina opponuntur. Celerum quum circa crimina vei
defectus debitam circuraslantìarum specificatìonem prae¬
dictus omittit* appellans, nonest postraodura ìn prosecutione
negotiì super his audìendus, etìarasi circurastantias huius¬
raodi vel probatìones earum per iuramentum asserat ad se
pervenisse de novo. Sane, sì quìs, cuius interest, ab elec¬
tìone, postulatìone^ vel'' provìsìone duxerìi appellandum,
opponendo crimina vel defectus, forma dictae constìtutionis
omissa; eodem poslraodum appellatìonera huiusraodi pro¬
sequente, alìus superveniens non appellans conira appella¬
tum in eadem causa princìpaliter admittì non debet prò
interesse communì eosdera articulos prosequendo, hcet
appellantì possit assistere, necoUudat; non Iamen ei propler
hoc prosecutìonera interesse proprii denegamus. Insuper,
si appellans ab electìone, postulatìone'' vel provisione per
vìam querelae simplicis causara agat, vel eam appellalo
agente defendal: repellitur ab obiectìbus» ìn appellatìone
sua expressis et aliìs, nìsi constìterit, ìpsum formam ser¬
vasse praedictam, praeterquam ìn casibus ìn constilutione
praemissa exceptìs, etiamsi appellatìonera suam non pro¬
sequatur, nec exhibeat, et illa'-* se asserat nolle utì, dum
tamen de ipsa corara ìudìce fiat fides, quia per ìpsara ìus
repellendi eundem adversario est quaesitum. IUis vero
constìtutìonis formae omissìo, licei appellanlem ab obiecti-
bus ìn formam electìonìs vel personas eligentium vel elecli
propositis veD"* proponendis et eorura facienda probatìone
repellat; probationem tamen factam super hìs per adver¬
sarii confessionem, vel alias legitìrae, non infirmai.

CAP. V.
!^ìne speciali licenzia Papao nullus providere potost ecciesiae cathedrali,
clero carenti et populo Chrisliano. lielrgiosus per praelatum iìcentiarl non
debot, ut tali provìsionì consentiat, CouBentìens, etiamsl fuerit consecratus,
priori praelato sublacet, nec in opiscopum recipltur, nec ad aliquem
honorem promovetur.   Quae contra fient irrita decernit.   Ioaun. Andr.

Iderai.
In plerisque ecclesiis nedum (quod dolenles referimus)
praesidio facultatum prìvatis, sed et clero^ carenlibus et
populo Chrisliano, mulios frequenter et religìosos prae¬
sertira ìraprovìda superiorura provìsìo ad pontificatus as¬
sumit honorem, qui nec, ut expedìret, prodesse, nec prae¬
esse, ut decerei, valentes, instabilìtate vagalìonìs el
mendicìlatìs opprobrìo serenìtatem pontificalìs obnubilant
dìgnìlatìs, Volentes igitur contra temeriiatem tara facien-
tium, quam ut frequentìus recipientìum provìsiones huìus¬
modì providere, de Consilio fratrum noslrorum statuìraus,
ut nullus de celerò, quantacunque dìgnitate praepoUens, nisì
speciali super hoc aucloritate sedìs apostolicae fulciatur, de
pastore provideat cathedrali ecclesiae, sìbì qualìtercunque
subiectae, quae clero " careat et subdìlìs Christianis, nullus¬
que religiosus a suo unquam quod provìsionì tali consentiat,
licentìelur praelato. Quodsi lìcentìatus eliam huìusmodì
provìsionì consenserit, el ìn episcopum se fecerit aut per¬
mìserit   consecrari:    ìn   episcopali   nullatenus   recìpiatur
 

honore, sed in tantae ambitionis poenara sub religionis aut
raonasterii sui praelato semper sìc degat humìlis ìacealque
prostratus, quod nullus eìdem ìn religione sua vel extra ad
gradum honoris vel adminìstratìonis cuiuslibet sìt adscensus.
Nos enìm, quìcquìd contra praeraissa vel aliquod prae¬
missorum contìgeril attentari, irrìtura esse decerniraus'* et
inane, contraria quacunque consuetudine non obstante.
Sane circa praefatas ecclesias praeraissa sic specialiter pro-
vìdenda decernimus'', quod circa provisionera quarumbbet
aliarum facultatem superiorum nec coarctare intendimus,
nec ultra ìurìs communis lìmites ampliare.

CAP. TI.
Capitnlum   Quorundam  qnoail   discordiam et minoritatem  numeri,  In¬
teUigitur quoad voces facti, nou secuudum inris fictlonem,   H, d.
Ioann. Andr.

Idera.
Quod circa religiosorum electiones super discordia et
mìnorìlale numeri Bonifacìana constitutìone  cavetur,  de
discordia et numeri mìnoritate, quae ìn facto, non in fictìone
vel iuris effectu consisiunti, debere inteUigi declaramus.

CAP. vn.

Emolumentum ex iurisdictìone, sigillo curiae vel alias pertìnens ad prae¬
latum cathedralis ecciesiae vel collegiatae, ea vacante, non obstante con¬
suetudine, deductis expensis reservandum est successori, nisi tunc certae
dignitati competat iurisdictio cum Ipsiua emoiamonto.   Ioann. Andr.

Idem.
Statutum 1 super bonis, a praelatìs cathedralium re¬
gularium et collegialarum ecclesiarura dimìssis, aut ob¬
venìentìbus tempore vacationis earum, fuiurìs successoribus
fideliter reservandis edìtum, locum declaramus habere ìn
omnì emolumento, quod provenil ex iurìsdictione, et sigillo
curiae ecclesiastìcae vel saecularis aut alias undecunque,
quod ad praelatos, ecclesiis non vacantibus, pertineret, con¬
suetudine qualibet contraria non obstante, ita tamen, quod
ìn istìs et similibus^ raiìonabiles dedueantur expensae,
Ceterura ad singulares personas, ad quas ratìone dignita¬
tum, quas obtìnent, iurìsdictìo cura eius eraoluraento de¬
volvitur sede vacante, de consuetudine, privilegio vel iure
alio speciali nolumus praesentem constitutìonem extendi.
 

Idera.
Quum concessa religioso a superiore suo licentìa^ ut
eleclionì vel provìsionì, sì quam de ipso contigerit neri,
suum dare possit assensura, ambitionis vitìo viam paret:
nullius eam exsistere volumus firmitatis.
 

TITULUS  IV.
DE RENUNCIATIONE.

CAP. UN.
Kenunciatio dìgnìlatìs vei lieneficii, facta per procuratorem ad hoc con¬
stitutum,  lenel, licet prius   procurator  fuerit  revocatus, ipso tamen et
eupei-iore, cui fiebat ceasio, ignorante; nisi por maliliam ipsorura vel aliorum
revocatio Ipsis fuerit occultata.   Ioann. Andr.

Clemens V. in concilio Viennensi^.
Quum illusìo et varìatìo in personis ecclesiastìcìs
maxime sìnt vìlandae, praesenti conslitutione sancimus, ut,
si quis ad cedendum pontificali aut alìi cuilibet dignitati vel
beneficio procuratorem sponte ac hbere constituerit, et
ìpsum ìgnorantem postmodura duxerit quomodohbet re-
vocandumj teneat cessio facta per eum, aniequam ad ipsìus
vel ihius, in cuìus manibus cessio fuerat facienda, notìtiam
revocatio huiusmodi sit deducla; nìsì forte per ipsos aut
alios mahtìose factura fuerìt, quo mìnus ad eos vel eorura
alterum ante cessionem potuerit revocatìo pervenisse.
 

Tit. III. Cap. III. G)at. iudicialibus (afliì.,- actis) et appellationibus
et aliìs : AI)

Cap. IV. l)add.:ine')ieia: F 2)ei.Ii.tinVltoil,3.) 3) in
pers.; BCD i) emittat; A; omittat; D; omiserit; B 5) add.: vel: A;
deest: D G)veì: deesi: BK; seu; F 7) post.; deest: BF 8) oblecMo-
nibus; BCD      9) ilio: AD       io) et; ABCDEFG
 


 

Ed. Friedberg.    T. I
 

Cap. V.   1) add.: in eodera; FH    2) titulo: A    3) titulo; ib.
evìmus; AB      B) decrevimus; ib.
Cap. VI.   1) couaistant: ABU

Cap. VII.    1) cf. e 40. h. t in Vito (1, C.)       B) in sira, : ACD
Tit. IV.   Cap, un.   1) Idem: A; in C. Vienn.i deest: DEO
72
  Page 1137-1138