Inscriptiones Italiae et Siciliae

(Berolini :  apud Georgium Reimerum,  1890 [i.e. 1903])

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page [3]  



I.   SICILIAE.
 

1*   Alcanii effossa a. 1776, extat penes Petrum Lombardo.

A0HNAnAP0ENO2:|ToTZAEnS|TONBION
AfìZn

Torremuzza Sic. I 26 (om. ed. 1).
 

2*   Caltanisetta castello di Pietrarossa {di Pietrasanta Land.).

ASKAHnifìKAl IMEPnOTAMiOAAMOETIZNI
Z I Z I S O T H P 2: I N

Ex Hbro ms. Caroli Mariae Leto Ponti et Capitarsi baronis {notizie
storiche degli antichi abitatori di Sicilia) ed. Torremuzza Sic. 1, 11
(ed. 2), Panorm. p. 322, Sic. vet. nummi p. 35; inde Landolina osser¬
vazioni std sito delle antiche città Nissa e Petilia (1845); Franz 5747
coli. add. p. 1251. Quo Consilio iìctus sit titulus apparet; cf. CIL X
p. 49* n. 1068'^
 

3*   Post Drepanum,   ubi  Aeneas Anchisae   patri   fanum   sacraverat,
hunc titulum fuisse autumant.

nATPOSGEOYXeoNllOYOZnOTAMOYNGl
MIKlOYPEIMAAIEnEI

Gualterus tab. 254 = 148 (inde Murat. 10, 4), qui fictum titulum esse
intellexit e Dion. Hai. 1, 64, 5.
 

4* Nicosiae nella moderna città tra gli antichi edifizii del medio evo
sotto il castello esistono le rovine della chiesa di S, Niculeddu, donde
il princi]je di Biscai^i nel 1758 faceva trasportare nelV attuale chiesa
di S. Nicolò la seguente iscrizioìie greca^ situata a dritta dì chi entra
nella sagrestia.

EN.Tfì.5:il(jJMATI + A'j>ETOl|EPBITHZ.AnO.
TOY.O|AE0POY.nPOI.A^IAZ(TOY.AriOY.
nATEP05:.NI|KOAAOY-ENEPYMATI|A5:«|>A
AElS:.EYKAS:|AnOTEAEOMEN

Xav. Cavallari archiv. stor. SiciL nov. ser. I (1876) p. 306.

Titulus omnino recentissimae fraudis esse videtur; falsarii sensum
non capio, nisi quod certum est, Erbita oppidum ubi situm fuisset
probare illum voluisse.
 

5*   Capitò   nelle   mie   mani  questo  piccolo   marmo   tostochè fu   trovato
Caiet.

0     K|ANKAir2rEPONTI|eY€PreTONTOI|AA
OCl<AT|cj)HC

Caesar  comes  Caietanus  ms. bibl. Syracus. n. 4;   ab   eodem Torre¬
muzza Panorm. p. 264, Sic. V 5; Franz 5394.

De Caietani fide vide ad n. 35. 43. 57.
 

Ilis adde titulos spurios duos quos edidi ad n. 349 et n. 367.

Accedit fraudis genus Sìculorum hominum, ut videtur, proprium. La¬
pides vidi haud paucos calcares, quibus litterae pessimae non insculptae
sed leviter incisae sunt; tituli omnes tam stulte et imperite fleti sunt,
ut quosnam falsarii illi decipere voluerint non exputes. Precarium est
certos quosdam  homines eius fraudis insimulare, sed quoniam maxima
 

horum titulorum pars apud commendatorem Lipari hominem Marsalen-
sem prostet, haud improbabile videtur in illis regionibus factos esse
omnes. Praeter eos quos hoc loco collectos proponam titulos vide
quae adnotavi ad nn. 262. 275. 459.
 

A*
  Page [3]