Riedel, J. G. F. De sluik-en kroesharige rassen tusschen Selebes en Papua

(Gravenhage :  M. Nijhoff,  1886.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page [1]  



EERSTE HOOFDSTUK.
 

HET EILAND BUEU.
 

Ligging. Formatie. Bergen. Eivieren. Vlakten. Baaien en ankerplaätsen. Moerassen.
Moesons. Vogelnest-klippen. Bevolking. Heidenen. Christenen. Mohamedanen. Traditie.
Geschiedenis. Taal. Physische, intellectueele en moreele eigenschappen. Verminking van
't lichaam. Cultus. Vereering van geesten. Bijgeloof. Droomen. Eed. Voorbehoedmiddelen.
Negarien. Woningen. Arbeid mannen en vrouwen. Nyverheid. Landbouw. Boschprodueten.
Handel. Voeding en kleeding. Standen. Bestuur en inkomsten van hoofden. Afdoening
zaken. Straffen. Eechtspleging. Grondeigendom. Bloedverwantschap. Huwelyk en echt¬
scheiding. Zwangerschap. Geboorte. Ziekte. Dood en begrafenis. Erfenis. Tydsverdeeling.
Kosmognosie.
 

Het eiland Buru of Bulu, door de oorspronkelijke bevolking Vuk Bulu, land
Bulu, genoemd, beslaat eene uitgestrektheid van meer dan honderd-zestig Vierkante
geographische mijlen en is tusschen 126° en 127° 20' oosterlengte van Greenwich en
tusschen 3° en 3° 55' zuiderbreedte gelegen.

Dit  eiland  wordt   door  tal  van bergketenen en uitgestrekte dalen doorsneden.

De bergen zijh grootendeels Ablag'erungen van de triasperiode, waartusschen lagen van

mioceen tertiaire formatie met sporen van metamorphische en vulkanische gesteenten

of   naar   gelang   der   localiteit   overblijfselen   van   diluviale   en  recente   vorming

voorkomen.    Behalve   de   hooge   toppen  van   den  Tomahu,   Siel,   Bara,   Sanane,

Kombangpoon,  Atnoul, Wagapa  en Waimoli,  vindt men in  de Mnnenlanden nog

de Vogi,  Vevu, Latubau,  Vurekako,  Waiboo,  Sopot, Bobo, Vatuvaa, Lokikokan,

Karena,  Kuse,   Tevdule,   Noralpita,   Vamite, Kakusan,   Mahalatanen  en  anderen.

De   op   verren   afstand   zichtbare   top   aan  de   westzijde   van   het   eiland   gelegen

is   die  van   den  Tomahu,  van   ongeveer   2500  meters  hoogte.  Het eiland is rijk

aan   rivieren,   waarvan   de   grootste,    de   Waeiapo   het  landschap   Kaiili   —   de

Waeolo,  Waeoki   en  Waekolo  het landschap  Waesama — de Waemala, Waekabo

en Waekuma het landschap  Masarete  —  en de Waeili het landschap Lisela door-

snijden.  Vruchtbare  vlakten,   die   voor   cultures  geschikt geacht  worden, zijn  die

van  Waeapa,   ook wel Baman genoemd, Arnoto, Simlou, Wasuhan, Eorenso, Wa-

lalmata, Hetlima,   Batuboi,   Waelea, Liba, Namlae, Tithare, Waetina, Waetemun,

1
  Page [1]