Verndun fornmenja.

Eftir
Finn Jonsson.
 

I islenzkum bloSum hefir nylega sta8i5 dskorun frd formanni Forn¬
leifafelagsins og verSi Forngripasafnsins, {)eim Eiriki Briem og J6ni Jakobs-
syni, um verndun og meSferS fornmenja. f>etta eru orS toluS i tima, og
vaeri ^skilegt, aS menn lit um alt land taeki sem mest tillit til {)essarar
Askorunar. M6r hefir veri5 nnt um allar fornmenjar og verndun {)eirra;
6g h61t i sumar dalitinn r^Sustiif i Fornleifafelaginu, og var skora8 i mig
aS Idta prenta hann eba agrip af honum, og fer hann mi h^r A eftir.

Land vort er jafnfatiekt aS fornmenjum, sem pab er vellauSugt a5
fornsbgum, Og |)egar um fornmenjar er aS tala, er einkum og s^r i lagi
um heidnar fornmenjar a5 raeSa, pxv er finnast i jorSu hingaS og {)anga8.
Eftir kristnun landsins var fariS aS grafa alt folk i kirkjugarSa A kristinn
hdtt, og litis eSa ekkert var lati5 i grofina e5a kistuna me8 {)eim. En
dSur var oft grafiS f6, meira og minna, meS f)eim ddna, og jafnvel hest-
ur bans og annaS, sem honum hafSi [)6tt v^nt um. &a8 er {)etta, er
er gerir hauga og grafir lir heiSni svo dyrma^tar, aS biiast ma vi5, aS
finna eitthvaS, er fraeSir um mentunarastand a |)eim timum, sem grafirnar
eru fra, eSa meS oSrum orSum, eitthvaS sem skyrir sogu landsins i ein-
hverri grein. Nii var heiSrii i landi voru a5 eins um loo Ara skeiS e8a
riimlega pab; pab er f)vi ^vib litill timi, sem her er um ab r^Sa, en hann
er lika f)vi merkari. HingaS til hefir ekki fundist mikiS i jorSu, enda hef¬
ir veriS gjorS litil gangskor a5. |)vi ab leita og finna, fyr en nil A allra
siSustu Arum, ab liinab hefir yfir Ahuganum. Pab, sem fundist hefir og
finst h^r eftir, er og verSur merkast fyrir pab, ab pab getur fr^ett oss um
{)etta litla timabil og sogu |)ess. En nokkra allsherjar pyb'mg mA ekki bii¬
ast vi5 ab pab fAi; i haesta lagi mA gera rib fyrir, ab pab fAist einstoku
viSbaetur viS litlenda fundi, einkum norska.

Pab er bin fylsta astseba til pess ab leggja raekt viS fornmenjar vor-

1