i.KCF.urTA ]■: codicu!i:s casinknsii.us
 

  velit esse sine amico sed ut possil ct hoc

  quod dico equo animo fcrt.



99   Magnc divitie sunt lege nature op-

  posita pauperiis lex autem  illa natu-

  re scis quos terminos nobis  constituit.

  non esurire non sitirc non  algere. ut

  famem sitimque dcpellas. parabile est

  quianatura et oppositum1 ad superva-

  cua  sudatur. cui cum paupertatc evenit

   dives est.
 

100 Quemadmodum  desiderare  delicatas

   res luxuria est.  ita usitatas et non ma-

   gno parabile est fugere dementie est.



101 Magnum ille est  qui fictilibus sic uti-

   tur quemadmodum argcnto.

102 Nec ille minor est qui argento sic uti-

   tur quemadmodum ilctilibus.

103 Infirmi animi cst pati non  posse di-

   vitias.

104 Qui domum intraverit non potius mi-

   retur quam suppelleetilem nostram.

105 Nolo esse in adolesccntia unde aliquid

   amputcm.

iob Non enim potest in eo sucus csse diu-

   turnus qui nimis celeriter est  maturita-

   tem consecutus.



    ') Oppositum. Ead. mauus  eorr. appositum. —
 

  velit  esse sine amico,  sed ut jwssit, el

  hoc quod dico possit. tale est amissum

  aequo animo fert. (Ep. 9.)

99  Magnae divitiae sunt lege naturav

  composita paupertas.  Lec autem  iita

  naturae scis quos noliis tenninos sta-

  tuit? Non esurire, non sitire non alge-

  re. Ut famen sitimque depetias [non esi

  necesscsujierbis assidere /imtnibus,nec

  supercilium grave,  ei coniumeliosurn

  etiam huict.aiiitatent.paii. Non estneces-

  semaria ieniare, necsequicastra.^Pa-

  rabile est quocJ, natwra desiderat, et ex-

  positum. (al. appositum parvo constat)

   Ad supervacua sudatur.  (Ep. 4.)

100   Quemt.ii!raodum tie/jcatas res deside-

  rare  luxuriae est: ita usitatas  et non

  magno  parabiies  fugere  dementiae

   est. (Ep. 5.)

101  Magnus ille est qui flctiiibus sic uti-

  tur quemadmoduin argenio. (Ibid.)

ios Nec ille minor est,  qui sic argento

  utitur quemadmodum fictilibus. (Ibid.)

103  Infirmi  autem animi est, pati non

  posse divitias. (Ibid.)

104  Qut domum  intraverit, nos potius

   mireiur tjuarrt supettcctitein nostram.

   (Ibid.)