SEXTI    DECRETALIUM
LIBER   QUINTUS.
 

TITULUS   L

DE ACCUSATIONIBUS,  INQUISITIONIBUS ET

DENUNCIATIONIBUS.

CAP. I.

Ex confessione coram delegato, inquirente euper certis criminibus deputato,

facta,  punitur conlilena,  llcet dicat,  se prins dìffamatum non fuisse, vel

inquisìlionia capitula non habuisse.    H. d, Domin.
 

Bonifacius VUI.
 

Postquam i
 

o, qui contra te super certìs crimì-
inquìsìlor fueral deputatus, eadem cnmina fuislì con¬
fessus : frustra confessionem tuam, quo raìnus puniaris ex ea
proni iustitìa suadebit, eo praelexiu impugnare contendis,
quod super eìsdem criminibus non fueras aniea diffamatus,
vel quod per eundem ìnquìsìtorem capitula, super quìbus
contra te volebat inquirere, tìbì tradita non fuerunt.

CAP. II.

Valet inquisìtìo, facla super veritate crìminum, omlsaa Inquìsitione in-
&miae, si reus praesens tacuit.   H. d, secundum Ioanu, Andr.

Idem.

Si ìs, cui contra le commissa fuerat simpliciter inquisìtìo
super certìs criminibus facienda, processerit te praesente,
nec reclamante, aut^ quicquara super hoc excipiente, in-
faraiae inquìsitione omissa, ad verilatera eorundera crìminum
inquirendam; processum huìusmodì^ ex eo, quod non fuìt
de infamia primìtus inquisitum, ulterius impugnare nequibìs,

TITULUS II.
DE HAERETICIS.
 

Gregorius IX. Remensi Archiepiscopo et suìs^*
Suffraganeis».
Quoniam episcoporum numerus, ad degradationera
clericorum a canonibus constitutus, non polest de facili con¬
venire: concedimus, ut sacerdotera vel alìum clericura in
sacris ordinibus constìlutura, quura prò haeresi fuerìt curiae
saeculari relìnquendus, aut perpetuo ìmmurandus^, convo¬
catìs abbalibus, aliisque praelatìs et religìosìs personis ac
hteratis suae dioecesis, de qiiibus expedire videbitur, suus
solus possit episcopus degradare.

CAP. U.

Excommunicationem incurrit sepollens scienter haeretìcos, vel eomm
receptalores, defensores vel fautores; nec absolvitur, nisi oihumet eorum
corpora; locua vero privatur sepultura. H. d. uaquo ad §, Inhibemus,
Domin. — %. 1. Bicommunlcari debent laici, publlco vel occulte diapu-
tantes de fide. H. d. Domin. — B- 2- Non valet promotio haerelicorum, eìs
credentiam, lanlorum, receptatorum, et defensorum oorum, nec filiorum
suomm usque ad secundaui gonoratlonem ad beneficia ecclesiastica vel
ofticìa publìca, H. d. Domìnic. — S, 3. Privati sunt habentes beneficia
ecclesiastica ad precos haorolicorum, ot Inhabiles efScluntur ad alla
obtinenda, al sclenlor talla rocoporunt, H, d. Domin. — %. i. Nulla est
emaucipatio filiorum vel subditorum per haeretìcos faeta, otlamal postea
vitium delcgntur.   II. d, Dominicus,

Alexander IV.^
Quicunque haeretìcos, credentes, receptalores, defen¬
 

sores vel fautores e
 

1 scienter praesurapserinl ecclesia¬
 

stìcae tradere sepulturae, usque ad satisfactionera idoneam
excoraraunicatìonis sententiae se noverint subiacere, nec ab¬
solutìonis beneficium mereanlur, nìsì proprììs mambus
publìce extumulent, et proiìciant huìusmodì corpora damna¬
torum, et locus ÌUe perpetua careat sepultura. §. i. Inhibe¬
raus quoque, ne cuiquara laicae personae liceat publice vel
privalim de fide catholica disputare. Quì vero contra fecerit,
excominunicationis laqueo innodetur. §. 2, Haeretìci autem,
credentes, receptalores, defensores et fautores eorura, ìpso-
rumque fihi usque ad secundara generationem, ad nullum
ecclesiasticum beneficium seu officium pubhcum admittan¬
tur. Quod sì secus actura fuerii, decerniraus irritum et inane.
§. 3. Ad haec quoscunque vìros ecclesìasticos, quì ad preces
huiusmodi pestilentìum personarum dignìtates, personatus
et quaecunque alia ecclesiastica beneficia sunt adepti, ex
nunc privamus laliler acquìsìtìs, volentes, quod tales et
habilis careant perpetuo, et, sì receperunt ìlla scienter, ad
alia vel sìmìha nequaquam ìn posterum admittantur. §. 4.
IUorum autem filiorum emancipati onem, quorum parenles
post emancìpalìonera etiam huìusmodì apparuerit^ ante
ipsara a vìa verilatìs ad haeretìcae superstilionìs ìnvium de¬
clinasse, nulhus volumus esse momentì, veiut faciam de
hominibus sui iuris, quura dìgnum sìt, ut propter tanti atro-
cìtatem delicti filìi esse in parentum haereticorum desìerìnt
potestate.

CAP. IH.'»
Filli et heredes peteulium in inSrmitate sua haerollcomm consolatìonem,
non admìttuntur ad probandum, quod non sana monte voi perdita loquela
susceperint, si constai, quod erant eanao mentis, vel priua suspecti vel
diffamati erant de haoreel ; alias admìttuntur, scilicet per testes fido dlgnoa,
non suspectos.   Hoc diclt Dominicus.

Idem ìnquisitoribus haeretìcae pravitatis^.
Filiì vel heredes illorura, quì, dura ìn aegritudìnis lecto
decumberent, petierunt haereticos consoJaturos^, ut ab eìs
per manus ìmpositionem consolatìonem reciperent secun¬
dum pessimam consuetudinem eorundem, sìcque vìara fue¬
rint universae carnìs ingressi, ad probandum, quod ìpsì de¬
functi consolatìonem ìllam, ìmmo verius desolatìonem, non
sanae mentis effecti susceperint, vel post perditara ìam
loquelam, (quum tamen moris sìt, ul dicitur, apud eos, quod
nullum taliter consolentur, quì non sìt sanae mentis, et rae-
moriam habeat ordinatara,) admitti non debent', si, dum
vivebant, diffamati erant de haeresi vel^ suspecti, aut legi¬
tirae constiterit, quod sanae mentis exsìstentes huìusmodì''
haeretìcos petierunt. Ahoquin admitti poterunt praedicli
filii vel heredes ad probandura praeraissa, non tamen per
uxores, filìos, familiares, vel de suis ahquos, sed per tesles
ahos fide dignos, et speciahter fideì zelatores.
 

Idem eìsdem.
Super eo, quod scriptum legilur: „Ecclesìa nulli claudìl
gremium redeunli," quodque hi, quì post abiurationem
erroris, vel postquam se proprìi antistilis examinatione pur¬
gaverint, sì deprehensi fuerint ìn abiuralam baeresim recì-
disse, saeculari decernuntur iudicio sìne ulla penìtus audi¬
entia relìnquendì, quura scripturae huìusmodì vìdeantur sìbi
invìcem adversari, quid tenendum sit per sedem edoceri
apostohcam postulastis.   Nos itaque inquisitioni vestrae de
 

Lib. V. Tit, II. Cap. I,    a) Incipiebat:
bene de medietate decurtala esl ; Ioan. Andr,
Cap, II.    a) scr. 1254—61. Potthastno. i
 

I        Cap, III.     n) Decurtata est de narratione facti, et incipiebat

ohm;   Ex  parte  el  Die,   filii,   licet   heredes   non sint:
I Ioan. Andr.
 

,!b. V.   Tit. I.   Cap. II.    Dm
 

2) add.: quom tacite appro- 1
 

;;ap. III.   1)111 A hoc loco eisiai lit; de sclilsmaiicis, deìnde nosusiìl.
rubr.; de inquisitoribus haereticorum         2) Inqnla. etc.: deest; AD

nsolatos: AEF         4} add.: quum in nullo sic decedonto dcliennt rcle-

A   5)et: AU    ([) aiiti.,-praedictos cum cousolatos; A; cousolaturos:C