LIBER   SECUNDUS.
 

TITULUS L
DE  IUDICIIS.

CAP, I,
Constitutio Bonifacii, quae habot, quod citatìones, etiam extra dies
solennes publlco factae do mandato l'apae, In audientia Hterarum aposto¬
licarum voi papali palatlo, affixae Ianuis maloris ecclesiae loci, in quo Papa
cnm curia aua dogìt, arctent citatum, ac si ad eura personaliter devonìssent,
restringitur ad eos, qui impediunt, ne ad eos possit citatio pervenire, vel
quorum domìolllnm tute nou polest adiri.   Ioann, Andr.

Clemens V. ìn concilio Viennensi^.
Dudum Bonfacius- Papa Vili, praedecessor noster con¬
slituit, ut citatìones, auctoritate apostolica de personis qui¬
buscunque ac etìam undecunque ad instar edictorum ìn albo
!)raetorìs propositorum, etìam extra dìes solennes, ìn quibus
iomanì Ponlifices^ processus consueverunt facere gene¬
rales, ipso Papa speciahter el ex cerla scìentìa ìd mandante
factae, ìn apostolicarum audientìa publìca literarura vel in
papah palatio, publìce postmodum maìorìs ecclesiae loci, ìn

Suo Romanus Pontifex cum sua curia residebil, ianuis af-
gendae, sìc valeant atque arctent cìtatos post lapsum ter¬
minum*, quem, considerata dislantìa locorum, cìlalìonibus
ìpsìs apponi convenite* compeientem, ac sì ad eos persona¬
liter devenissenl. Quìa vero statutum ipsum rationabihter
editum'' propler malìtìam teraporis tunc ìnstantis nonnullis
nimis rigorosura videlur: nos, rìgorera ìpsura mansuetudine
leraperanles, idem statutura^ et praefatum modum cìtandì
rcslrìngimus ad ìllos tantura, et in ìllìs locum volumus sìbi
vindic.ire, qui faciunt, irapedìunf* vel procurant per se vel
per alios quoquo modo, ne ad eos possit citatio pervenire-',
vel quorum domicilia sìve loca non possunt i" tute lìbereve
adiri. Porro eì, quod circa citatìones absentiam tam diebus
solennibus quam ahis ecclesìa Romana dìversìs ex causis
ìnterdum" facere consuevit, per praesentem constitutionem
seu moderationem ìn nullo volumus derogari.
 

In causis etiam pendentlbns bo nelle lai ibus, decìmarum, matrìmonialibus,
., et ipsas tangontibua, pi-ocodl potost simpliciter et de piano
absque iudìciorum atropitu ot figura.   Ioann. Andr.
 

Idemi.
Dispendiosam prorogatìonem litium, quam interdum ex
subtìlì ordìnìs iudiciarii observalìone causarum docet ex-
perientìa provenire, restrìngere ìn subscrìptis casibus cu¬
pientes, statuìraus, ut ìn causis super electionibus, postula¬
tionìbus vel provìsionìbus, aut super dignitatibus, persona¬
tìbus, officìis, canonìcatìbus, vel praebendis seu quìbusvis
beneficiis ecclesiasticis, aui super decimìs, ad quarura etìam
praestationem possunt, quì tenentur ad eas, praemonìlì cen¬
sura ecclesìaslica coérceri, nec non super matriraoniis vel
usuris, et eas quoquo modo tangentibus-, ventìlandis, pro¬
cedi valeat de cetero sìmphcìter et de plano, ac sine strepìtu
iudicii et figura, volentes non solum ad futura negotìa, sed
ad praesentia, et adhuc etìam per appellationem pendentìa
hoc extendi,
 

Llb. n. Tlt. I. Cap. L l)ÌaC.ViBini,: deest: EF; iiiscr.: deest;
A: haec decrelalis iam ante CtcMeniiiias ediios tctrueagabaiur. ; ExslatinCod.
llegim. 1771.   Cod, Cassel. Ms. iar. fot13.          2) Recolendae memoriae

lionlf.: Cod, Reg. Cass.; — ef. e. 1. de dot et coni, in Exlrae. comm. {2, 3.)
3)niH.; praedeceasoresnoBtrt; Cod. Cass. 4) lennialj JCEflfl 5) con¬
suevit: HCD Codd. Kig. Cass,       <i)add.: ost; Cod. Heg.       7)
 

TITULUS n.
DE FORO COMPETENTL
 

locis aliarura dioecesum servata fonnn, quam llmltat, possint procedale

contra expuUores, conslliarioa et fautores, et Inter aubditos ius dlcera.

Ioaun. Andr.

Clemens V. in concilio Viennensi^.
Quamvìs sacrìs canonibus sii generaliter interdìctura, ne
quìs episcopus iurisdictìonem ìn dioecesi exerceat ahena:
nos tamen epìscopìs, quì, a suis sedibus protervia ìmpiorum
expulsì, non audent propler metum persequentium in suis
civìtatibus vel dioecesibus aut earura parte alìqua residere,
nec iurisdictìonem ad se spectantera per se vel per aliura ìn¬
ìbi exercere, ne iniuria, in eorum expulsione ipsorum irro¬
gata ecclesiis, hoc praetextu remaneat impunita, duximus ìn¬
dulgendum, ul ìn aioecesibus alienis, ìn civìtatibus videlicet
vel locis insignibus suìs ecclesiis viciniorìbus, ìn quìbus
poterunt secure morarì et iurisdiciionem suam libere exer¬
cere, possint contra suos expulsores et eorura in hac parte
consiliarios et fautores, (duraraodo cìvitates vel^ loca huius¬
modi eisdem expulsoribus, consìlìariìs et fautoribus sint se-
cura, et ìpsì personalìter vel ad doraum, si hoc tute fieri
valeat, alioquin publìce ìn ecclesia cathedrali loci vel domi¬
cihi eorundera citati fuerint,) lìbere procedere, prout ìustìtìa
suadebit. Sì vero diclì episcopi ausi non fuerint huiusraodi
suos expulsores, vel eorum consiliarios aut fautores dicto
modo citare, vel ìpsì malitiose impedimenlum praestìterint,
ne potuerint sic citari: licitum sit eisdem episcopis, ul ex¬
pulsores, consiliarios et fauiores eosdem diebus aliquibus
dominìcis vel festivis, quum populus convenerit ad divina, ut
sìc facla citatio ad eos pervenire verìsiraìiìus praesumatur,
citent vel citari faciant publìce in ecclesiis civitalum vel loco-
rum insìgniura praedìctorura, et procedant deìnde conira
ipsos 3, sì citati taliter statuto ìpsìs pereratorìo termino com¬
petenti coram eisdem episcopis noluerint comparere, ac si
citati legitìme alias exstìtìssent. Eìsdem etìam epìscopìs ìn¬
dulgemus, ut inter suos subditos, (ne ob defectura iustitiae
dispendium aliquod patiantur,) possint ìn dioecesibus alienis,
ìn quibus morara traxerint, (dummodo per se vel per alìura
hoc ìn suis propriis dioecesibus facere non audeant vel non
possint) iurisdictìonera suam oranìmodara exercere, ita
taraen, quod subdìli, qui expulsores vel eorum fauiores aut
consiliarìì non fuerint, ullra duas diaetas a fine suae dioecesis
non trahantur. Voluraus insuper, ut ante orania a dioecesanìs
locorum, ìn quìbus morara traxerint, petant licentiam in
praeraissis, quam si obtìnere nequiverint, procedant nihilo¬
minus, prout superìus esl expressum. Sane, sì praedicti
epìscopi asseruerint, se non fuìsse ausos praefatos expul¬
sores, consiharios vel fautores personalìler vel ad domum,
aut publìce, ut praemittìtur, ìn eorum ecclesia cathedrali
citare, vel ìpsos malitiose praestìtìsse irapedimentum, ne per
eos potuerint sìc citari, aut quod ìn suis dioecesibus iuris¬
dictìonera per se vel** per alìum contra ìpsos exercere ne¬
queunt vel non audent : stari super hìs voluraus assertionìbus
eorundem, ipsìs districtius ìnìungentes sub interminatìone
divini iudicii, ne circa praemissa contra conscìentiara quìc¬
quam mendaciler aut dolose^ asserant vel confingant,    Eo-
 

eandem: Cod. Cass.          8) aut imp.; ABC         9) pervenìret (poss.; deesi):

Cod.Cass.         10) possint: i6,         lì) processus interd.: jlC^         12)add.;

Dat. Lugd. ut eupra (ut sup.: deest: iioil Cass)-. Codd. lieg. Cass.

Cap. n.    1) add.: In C. Viennensi-. EG       2) contingenti bui: A

Tit. II.    Cap. un,    l)Idem: A; inscr; deest: F; InC. VIonn.: dwl:

CD       ì) et: BEG      3) eos; AC      i) aut: fi.      5) malitiose: ABC