Corpus iuris canonici. (v. 2)

(Graz :  Akademische Druck- u. Verlagsanstalt,  1959.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page 1145-1146  



1145
 

CLEMENTINARUM LIB. II. TIT. U-VIL DE PROBATIONIBUS. e.
 

rundem autera episcoporum sententìas et processus, quos
in praemissis casibus ìn alìisC* dioecesibus duxerint facien¬
dos, denuncient seu denunciari faciant per suas dioeceses
convicìni epìscopi, quum ab eìs fuerint requisiti. Per prae¬
missa quoque nullum ex transcursu teraporis quanlicunque,
vel alias quoquo raodo locorum dioecesanìs, vel aliis quibus¬
cunque, ìurisdiclionera habentibus in locìs praemissis, in
quibus praedìctì^ epìscopi sic expulsì iurisdictìonem, (ut
praedicitur,) exercebunt, praeiudìcium generetur,

TITULUS ni.

DE CAUSA POSSESSIONIS ET PROPRIETATIS^.

GAP. UN.

In causa bene0c!all, dolala otiam por appellationem ad curlnm, utraquo
pars potest petitorium et puasoasorium intentare. Et ante cnuaao eonclusio¬
nem potest spoliatus, suspenso petitorio suo vel adveraaclì, posaoaaorium
prosequi.   Ioann. Andr,

Clemens V. ìn concilio Viennensi'.
Causa beneficiah per appellationem ad sedem aposto¬
licam legitìme devolu ta, tara appellanlì quam appellato lìcere
decemìmus^ nedura petitorium, sed et possessorium inten¬
tare, et in spolìantis odium ante causae eonclusionem
suspendere pelìiorìum, a se et ab adversarìo ìntentatum, ìn
solo possessorio procedendo.

TITULUS rv.

DE DOLO ET CONTUMACIA.

CAP. UN-

Appellans ante diffinitivam, otiam a dlMnitìva, lata eo absonto, citato vel

non, appellare potest, nlsl prima appellatio fuerit frivola manifeste, quo

casu non appellai tanquam manifestus contumax.   Ioann. Audr.

Clemens V. ìn concilio Viennensi^.
Si ante diffinitivam senlentiam a iudice quìs appellando
recedat, et iudex, suae appellationi non deferens, eo citato,
vel etìam non citato, ulterius in causa procedens, contra
ipsum etìam absentem sententiara diffinitivam proraulget;
polerit idera appellans a dicla sententia infra tempus de-
oìlura appellare: nìsì eìus prima appellatio esset frivola
manifeste.

TITULUS V,
UT LITE PENDENTE NIL INNOVETUR.

GAP. I.

SI duo litigantes super beneflcio moriantur, sive uterque In curio, vel solus
poBsIdens, ve), neutro possidente, alter tantum, altero alibi moriente; ad
Papam, et la conversis casibus ad ordinarium spectat collatio, si ad alterum
beneficium pertinebat, S! autera alter tantum moritur, si superstes, vel
allua, onins intersit, litem prosequitur: ex fntnro eventu apparebit, od quem
collatio apectat.   Ioann. Andr.

Clemens V. ìn concìlio Viennensi'.
Si duobus in Romana curia super beneficio sìbì collato
litigantìbus, in eadem curia mori contingat utruraque: colla¬
tìonem huiusmodi beneficii ad Romanum Pontificem, si vero
extra dictam curiam, ad ordinarium decernimus^ pertìnere,
nisì forsan alìus ab eìs ìn dicto beneficio ius haberet, Quod¬
sì unura ìn dieta curia, alterum vero extra morì contingat, si
moriens in curia beneficium possidebat: ad Roraanura Ponti¬
ficem, sì vero alìus, ad ordinarìura pertineat collatio supra
dieta. Neutro autem ìpsorura beneficium possidente, erit
Romanus Pontifex propter auctoritatis praerogatìvam ìn
collatione huiusraodi praeferendus. Sì vero alter tantum¬
modo, sìve possessor sive pelitor, decedat, sì superstes, vel
alìus, cuius intersit, causam nihiloraìnus prosequatur, (quum
inlerira beneficium de iure conferri non possit,) ad quem
collatìo eìus pertineat, futurus declarabìt eventus. Nam si
ad defunclum pertinuìsse beneficium fuerìt declaratum: per¬
tinebit ad Papara, si ìlle ìn curia, vel ad ordinarium, si extra
 

sìt defunctus. Quodsì ad neutrum Ulud spedasse
constiterit: ad ordinarium collatìo pertinebit, salva tamen
in praemissis omnibus Romani Pontificis potestate, ad quem
ecclesiarum, personatuum, dignitatum aliorumque beneficio¬
rura ecclesiasticorum piena et Hbera dìspositio ex suae
potestatis plenitudine noscitur pertìnere.
 

Lis dìcìtur pendere quoad hoc, ut nibil debeat innovari, qnum citatio
legitìme porvenit ad jiartcm, vel per eam stetlt, quo minus porvenirot, cum
tali eipresslono, quod poluit instrui super quo convenìatur.   Ioann. Andr.

Idem.
Quura, hte pendente nihil debeat innovari, lìtem quoad
hoc pendere censemus, postquara a ìudìce corapelenli ìn
ea citatio eraanavit, et ad partem citatam pervenit, vel per
eara factura fuìt, quo mìnus ad eius notìtiam pervenìret;
dum tamen in citatione praedicta talìa sìnt expressa, per
quae piene possìt instrui, super quibus in ìudìcio convenitur.

TITULUS VI.
DE SEQUESTRATANE POSSESSIONUM ET

FRUCTUUM.

GAP. UN.

SI super beneficio eontra ipslua posaessoiem, qui triennio non possodit, in
petitorio voi posaoasorio una diffinitiva fertur In curia, otìomal nulla l'oro
dìcatur, ipsius boiioflcil sequestratio per loci ordinarium fiori dobet, quam
impodlons, voi sequestratos fructus occupans, excommunìcatus eat. Et al
est de litigantìbus, cadit a iure suo, et replcit pendentìa.   Ioann. Andr.

Idem^.

Ad compescendas litigantìum raalìlias dìffiniraus, ut una
contra possessorem diffinitiva sententia super beneficio apud
sedera apostolicam duntaxat in petìtorio vel possessorio
proraulgata, beneficium ipsura, etiarasi dignitas vel per¬
sonatus exsistat, et curam habeat aniraarura, a possessore
huiusraodi, (dum tamen triennio pacìfice antea ab eo pos-
sessura non fuerìt,) per loci ordinarium, apud aliquam per¬
sonam idoneam sequestretur, quae, plenara de ipso et de¬
bitam curara gerens, id, quod de fructìbus ipsìus, (debitis
eiusdera supportatis oneribus,) superesse contigerit*, ìlli
restituat, quì finalera ìn causa victorìam oblinebìt. Sì quis
autem sequestrationera huiusraodi impedire, vel fructus se¬
questratos quoquo modo praesumpserit occupare: excom¬
raunicationis incurrat senlentìara ipso facto: a qua, (nìsì
ìrapedìmento prius amoto, et occupatìs per eum fructibus
restitutìs,) nul^tenus absolvatur. Et nihilominus, sì de liti¬
gantìbus fuerìt, a iure, (sì quod ìn huìusmodì beneficio, vei
ad ipsura forsitan competeoat eidera,) hoc ipso se noverit
cecidisse, praeraissis nedura circa futura, sed eliara^ circa*
per appellatìonem pendentìa negotìa^» observandis, non
obstante, si contra praefatam sententìam de nullitate forsan
opponatur.

TITULUS vn.

DE  PROBATIONIBUS.
 

Clemens V. in concilio Viennensi^
Literis nostris, quìbus nos dignilales quaslìbet seu
beneficia collationi nostrae vel sedi^ aposlolicae reservasse,
aut resignationera beneficii alìcuìus recepisse, vel^ re¬
cipiendi potestatem alìì* commisisse, vel aliquem-'» excom-
municasse seu suspendìsse, seuS aliquem capellanum
nostrura vel familiarem fuisse, vel alia similia, super quibus
gratìa vel ìntentio nostra fundatur, fecisse narramus, cen¬
semus super sic narratis fidem plenariam adhibendam,
volentes ad praeterita et pendentìa, etìam'' per appella¬
tìonem, negotìa hoc extendi.
 

Tlt. H.   Cap. un.    6) alienis; Codd. coU.      7) dktl: ABC      S) prae¬
mittitur: ABCEG; pcoediiimua al. dicitur: H
Tit. m.   DpetUorla: A

Cap. I.   I)Idem: A; InC. Vienn.: deesi: DEO     a) decrevlmus; ABO
TU. IV,   Cap. nn.   1) Idem; A,-in Conc. Vien.: deasi.- CATff
Tit. V.   Cap. L   1) Idem; A; in G. Vlen.: deest; DBFG        2) decre¬
vlmus; AB
 

Tit. VI. Cap. nn, il Clemens V.: CTBFO,-oiM.; in Conc. VIon.: Cflif
2)contingIt: BC 3) et! ABCDEFO i)add.: etiam: ACFO 5) neg.:
dessi: Codd. coli.

Tlt. VII. Cap.nn. 1) In G. Vienn.: if«(E(; MfO 2) eodia: BCEFGH
3) seu; ACDEFQ; aut; E -1) alicui: ABCF b) add.: nos: ACDEFG 0) seu
,.. fuisse: dessi: ABDEFQH      7) et.: deisl: CD; etlamaii E
  Page 1145-1146