1155
 

CLEMENTINARUM LIB. Ili. TIT. XIL DE APPELLATIONIBUS e. C. 7.
 

non lìcet alias causas prosequi, quam ìn appellatione sua
nominatim duntaxat expressas, nec processus primi iudicis
ex novis aut de novo probandis ìuslìficarì potest vel etiam
irapugnarì, sed tantum ex illis, quae acta fuerunt vel exhìbìta
coram ipso.
 

CAP. VI.

Prosecutìo appeUationis descrtae non Irapedit, quin sententia
rem iudicatam transivisse.   II. d. Ioanu. Andr.
 

Si appellationera, per negligentiam appellantìs deser-
tain, appellans ìpse cum appellato, aut appellatus etìam per
se et princìpaliter prosequatur:  non ideo  mìnus in rem
 

iudicatam censebitur transivisse sententia, a qua fuerat a
pellatura.
 

A peremptoria,  repulsa ex olio, quam  propter  iueptìtudinora,  secnndo

appellans et succumbena non auditur super oa in appellatione a difQnìtìva.

H. d. Ioann. Andr.

Idem'.

Suum a repulsione exceptionis pereraptoriae secundo
ans succumbit, non esl ìn causa appéllationis, post¬
modum a diffinitiva emissae, audìendus ulterius super ea,
nìsi tunc rite proposita ex eo prìus repulsa fuìsset, quia pro¬
ponebatur inepte.
 

Tit, XII.   Cnp, VII.   l)fi(W,.-
 

LIBRI   SECUNDI