Corpus iuris canonici. (v. 2)

(Graz :  Akademische Druck- u. Verlagsanstalt,  1959.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page 1153-1154  



1153
 

CLEMENTINARUM ^B. II. TIT. XL XII. DE APPELLATIONIBUS. e. 1—5.
 

1154
 

contra regem eundera ex ìllìs, quae per ìpsìus stipendiarios
ac nonnullos iraperatoris eiusdera''-' subiectos'" per mali-
tiara et instigalìonera regis ipsius contra eura fuisse com¬
missa in Urbe dìcebai, quum, etsi illa fuissent ìbidera re
vera commissa, punìtìo tamen eorum in regem, veluti extra
distrìctum imperli comraissonim, ad imperatorem nullatenus
pertineret, inhibendo etiam''^ ìn eadera sententia sub magna-
rura appositione poenarum, quarura aliquas'^ sìbì apphcarì
mandavit, ne quis diclo regi praesumeret ìn suìs respondere
debìtìs, ìn''3 ipsiusve familiaritate vel servìtìo remanere, aut
eìdem contra ìpsura ìmperatorera quovìs raodo impendere
consilium, auxìlìum vel favorera, quura debilores, servitores
et auxiliatores huiusmodi extra imperiura et'* in regno con¬
stìtuti praedicto''' nullatenus imperatori subessent, nec ex
coraraittendis ìn regno eodem dìciìs possent poenìs adstringi
veU"' aliqualiter conderanari per ipsuin, absolvendo quo¬
que" ab orani fidelìlate, obligatione, servitio, promissione
ac pacto provincias omnes, cìvitates et castra et loca'S',
ipsiusque vasallos, el feudatarios, et'^ alìos quoslìbei eìdem
regi quomodolibet obhgatos, quum ìncluderenlur ìn absolu¬
tione huìusmodì terrae et personae nobìs el ecclesiae Ro¬
manae subiectae, propriae terminos potestatis excessit, in
messem nostram**" mittens^i* perperam suam falcem. Ce¬
lerum defectus suppletio, circa processus adbibìta supra
dictos, non tantum valet ad ìuslìficalìonem ìpsorum et sen¬
tentiae supra dictae, quantum ad eorum suggillationem et
notam ; quum nullara super praemissis potestatem haberet ^^
imperator ìn regem, sìbi ahas, quam ut praefertur, non sub¬
ditum, non citatum legitìme aut reraìssum, et extra distrìc-
tura ipsìus contìnue ac notorie consistentera. Nec praedicta
suppletio circa subdìtura etìam ad ea potuisset^» de ratione
referri, per quae de crimine, praesertim sic gravi delato
defensionìs, (quae a iure proverai naturah,) facultas adirai
valuìsset, quum ìlla imperatori tollere non licuerit, quae
ìuris naturahs exsìstunt. Ut igitur, sicut^i memorata sen¬
tentìa ìurìs caret effectu, sic auctoritate et nomine rei careat
iudicalae, ut nec**-'' in opinione communì aut vulgi labìis
noraen habere sententìae mereatur, ul etiam ìn magnum
iustitiae ac pacìs obsequiura scandalosis occurratur periculis,
quae cum nostra et'^'! ecclesiae, provinciarum multarum,
regnorum et gentium turbalìone non raodìca possent occa¬
sione ìpsìus prò tempore suboriri : nos tara*''' ex superiori late,
quara ad iraperium non est dubìum nos habere, quam ex
potestate, in qua vacante imperio imperatori succedìmus, et
nihilominus ex ìllìus plenitudine potestatìs, quam Christus
Rex regum et Dominus dorainantiura nobìs, licei immerìtìs,
in persona beatì Petri concessit, sententiara et processus
omnes praedictos, et quìcquìd ex eìs secutum"** est vel
occasione ìpsorum, de fratrura nostrorura Consilio declara¬
mus fuisse ac^o esse omnìno ìrritos et inanes, nullumque
debere aut debuìsse sortiri effectum seu^" nocumentura, vel
notam afferre cuiquam, veP^ quoraodolibet attulisse. Ipsos¬
que nihiloraìnus, quatenus"^ processerunt de facto, et quic¬
quid ex^s eis secutura est, vel ob eos, vel ìn posterum sequi
posset, ìn irrìium revocamus"*.
 

TITULUS xn.

DE APPELLATIONIBUS.
 

Clemens V. in concìlio Viennensi^.
Sì a iudicibus duobus aut pluribus fuerìt appellandura,
quìa forte de facili eorum praesentìa siraul haberì  non
posset, liceat coram ipsìs vel raaìorì parte ipsorum appellare.
 

Tll. XI. Gap, II. G3)'ipsius: E; deest: D 70)subaitos; XflO 71)et.:
deeat: Dònn. 72) etìara aliq.: ib. 13) in; deeat: ib. 74) etìam; AC
75) praed. ae de ipso ot in aliìs diversis non subditì imperatori oxalstontos
nullatenus imperatori subesaent:  Dónn.          76) vo! ,.. condem.: dorai,-

BCDEFQH; vel... ipsum: deeai: A Dònn. 77) quemque: Dirnu. 78) et
loc.; deest: Codd. colt Dònn, 79)ac: Dònn, 3ll)add.; propriara; AB;
add.: et alìorum etiam rogum et principum quorum subiectos sua secundum
praeraissa nitebatur arctare censura immittendos; Dòtm. SI) Iramittens:
ABCDEFO 82)hoboat; ABC 83)pos8et; ABCDQ 84)bIc.; deesl: Dònn.
3.',) non: ib. 8G) et: deesl: AEFG Dónn. 87) tamen; Dòmi. 88) seou-
turum; ib.        89) ac esso: deesl: ib.        90) aut; ib.       91) nec: F; aut de¬

buìsse sortiri ; B; aut debuìsse (qnom.: deesl): Bonn.    92) quantum; Dóivn.
 

et apostolos petere separatim, valebìtque appellalìo talìs,
ac SI sìraul fuìsset in eorum praesentia ab omnibus appella¬
tum; est tamen appellato^ ignoranti appellatìonis, nec non
delationis eorum et termini praefixionis, si subsecutae^
fuerint, intìmatìo legitirae facienda.

GAP. 11,

Sufficit, apostolos poti ano contexlu saepius ot ìnstanter. Ad qnos reci¬
piendos ai iudex cei-turo terminum atatuat, appellans, illos non potens ìu
termino, appeUatìoni renunciat. Idem, quum index statuit terminum iuris
Incertum, infra quem appellans illos debite non petivil, vcl oblatos recipere
renuit. — g. 1. Ponit tres casas, quibus appellans, non iiabona apostolos,
appellationem prosequi potest.    H. d. Ioann. Andr.

Idera.
Quaravis rigor ìurìs exposcat, eura, quì appellai, debere
petere apostolos congruo loco et terapore saepius et ìnstan¬
ter: nos tamen, antìquara et comraunera observantiam
litigantìum sequì, et aequitatem rigori praeferri volentes,
decernimus' sufficere, quod per appellanlem sìmul uno
contextu apostoli inslanler et saepìus postulentur. Verum
si iudex, a quo appellatur, certum terminum ad recipiendos ^
apostolos appellanti assignet, et appellans in assìgnato
sibì^" termino non compareat coram eo, nec petat apostolos
sìbi tradì: appeUatìoni suae renunciasse videtur. Sirailiter,
si index appellantì responderii, infra iuris terrainura apo¬
stolos se daturum; appellationi suae renunciasse appellans
intelligilur, nisì infra dictum terminum congruo loco et
terapore ìnstanter et saepìus saltera uno contextu petat
apostolos ab eodem iudìce sìbi darì, vel sì recipere* re¬
cusai^' oblatos. §, I, Quodsì ìudex in termino, ad dandum
apostolos praefixo per eura, ipsos appellanlì petenti non
dederìt, aut sì, dum peterentur apostoli", responderit, se
daturum eosdem, nullo termino certo sìbi" praefixo, vel
infra iuris terminum se eos asseruerit^* velie dare, et postea
per appellantem congruo loco et tempore saepius et ìnstan¬
ter uno contextu etìam requisìtus, eos non curaverìt infra
eundera terminum exhibere: appellationem suara extunc
prosequì possìt appellans, ac sì expresse fuissent eìdera
apostoli denegatì,

CAP. m.

Appellans prosequi et finire tenetur appellationem ejitraiudicialom Infra

annum a die Interpositae appellatìonis vel illati gravaminis ; quo nou facto,

impedimento iusto cessante, appellatio est deserta.   II. d.

Idem.
Sìcut appellationem iudicialem, sìc et extraiudìcialem
infra annum a die interposìlionis ìpsìus, vel a die diati
gravaminis, ubi a futuro gravamine appellaturi, prosequi et
finire tenetur appellans. Quod sì iusto impediraento ces¬
sante non fecerit: debebit eìus appellano deserta e         '
 

CAP. rv.
Tempus, ad prosequendam appellationem ab homine vel a iuro praefijum,
nou currit appellantì compromisso durante, vel de parlium expresse con¬
sensu, nisi, periculo imminente ci: mora, index aliud decernat.

Idem'.
Quamdiu appellatìonis prosecutìo per comproraissum
vel alias de parlium expresso consensu differtur; tempus,
ad prosequendum eandem ab homine vel a iure praefixum,
currere nolumus appellantì, nìsì forle iudex, videns, ex dila¬
tione perìculum imminere, praeciperet ìn ìlla procedi.
 

am appellanti

pngnari potest, nisi
 

licet  prosequì cauaas, in appollatìoii
icc.isuB primi iudicis lustiiicnri vel in
 

Appellanti ab interlocutoria vel a gravamine iudicis.
 

93) ob eos secut, est in ìrrit. etc, ! i^. 94) ih .
decretum per papam in comitìo Carponioraten.
dio XIV. mensis Martii et dìo XIX, eiusdem u
dieutia publica pubiIcatum.

Tit. XII. Gap, I. 1) Idem: A; in Conc. 1
et: BF      3) aoeutae: AC; secuti; B

Cap. II. 1) decrevimns: AE 2) recipiendi
Codd. coli. i) reciperet; Ed. Itom. oper. mend,
6) ap.; deest; BF      7) sibi: deeat- Coda, coli.
 

addii.: publioatum fuit hoc

nenaia Carpontorati in au-

Vienn,; deest: ODO   2) app.

.: ABFQ     3) sibi; deesf:
5) reouset: Codd. coli.
asseruit: ABDFGH
 


 

Etl. Friedberg.   T. II,
  Page 1153-1154