1180
 

CLEMENTINARUM LlB. V. TIT. Vili. IX. DE POENITENTIIS ctc.
 

1190
 

Consideranies igitur, quantum ex his tam nostro et aposto¬
hcae sedìs honori, quam personarum ecclesiasticarum quieto
el prospero statuì non sìne darananda exemplì pernicie
derogetur, sacro approbante concìlio statuìraus, ut praeter
sententiara canonis, quam facientes el fieri procuranles prae¬
raissas-" ìncurrere dignoscuntur, procuranles ìpsì, personae
ecclesiastìcae exsìstentes, a perceptìone fructuum ecclesia¬
rura suarum,sì fuerint praelatì, triennio sìnt suspensi. Ouodsi
ìnferiores exstìterìnt, eo ipso obtentìs beneficiis sint privati,
illis poenam incursuris eandem, quì, ne citati, ut praemit¬
tìtur, ad sedera apostolicam venìant, sed ut se obtentu^*
huiusraodi a veniendo excusent, a potestate saeculari se
capi, ut5 inlerdura contigisse audìvimus, p ro curari nt''. Sane
resignatìones beneficiorum, modo supra dicto' extortas,
(lìcet a resignantìum ìpsorum praelatis receptae aut ratae
habìtae fuerinl,) nuhius omnìno decemìrausS esse firmitatis,
locorum ordinariis iniungentes, ut, postquam eìs constilerìt,
alìquos sìbì subiectos poenam el sententiam incurrisse prae¬
missas, ipsas publìcare non differant, exsecutionique debitae,
prout ad eos pertìnuerìl i*, deraandare.

GAP, m.
Excommunicat religìosos mondicantoa tranagrossores constìtutionis Boni¬
facii de oxccss, praolal. cap. unic. libr. VI. Itom omnes religìosos, qui in
sermonibus vel alibi proforanl aliqna, ut retrahant a solutione decìmarum,
c|Uarnm solutionem cerila diebus et in eoo fessi onibus snadere lenentur sub
eortls poenìs, quaa ineurrunt, nisi sint lales, quomm monasteriis vel
ecclesiis competit percipere decìmas. Ioann. Andr. — Bicommnnicat
vlolatoros decret, de sepnlt. libr. VI. el absolutiones Papae reservat. H. d.
Ioann. Andr.

Idem.
Cupìenles eos, quos ad observantiara iurium virtutura
praemìa non inducunt, tara adiectarura exaggeratìone poena¬
rum, quam adìiciendarum de novo formidìne a teraerarìis
ausibus refrenare, transgressores consliiulìonis », quae reh¬
giosis raendicantibus domos ad habitandum vel loca quae¬
cunque de novo recipere, recepla hucusque^ mutare, vel ea^
transferre ìn ahos cuiusvìs alìenationis tìtulo interdicit, ihos
etìam religìosos, quì alìqua, ul audientes a decìmarum ec¬
clesiis debitarum solutione retrahant, ìn sermonibus suìs vel
alibi proferre praesuraunt, excommunìcatìonìs subiacere sen¬
tentiae decerniraus* ipso facto. Et quìa, nisi fiat, quod
bonura est, a raalo abstìnere non sufficit : relìgiosis omnibus
iniungiraus sub oblestatìone divini iudicii et^ mtermìnalìone
maledictionis aelernae, ut, quoties populo praedicabuni in
prima dominica, quarta et ultìraa quadragesiraae, et ìn
feslìs Adscensìonis dominicae, Pentecostes, Nativitatis beatì
Ioannis baptistae, Assuraptìonis et Nativitatis beatissimae
vìrgìnìs Marìae^* matris Dei, audientes expresse studeant
informare, si ab ecclesiarura rectoribus, vel vicariis aut loca
tenentibus eorundem requisiti fuerint, nec non et his, quo¬
rum confessiones audient, conscientiam facere, quod decìmas
solvere non omitlant. Quodsi forte ìn praedicationibus hoc
ipsura supra dictìs diebus suadere scienter omìserìnt: per
superiores eorum gravìter arguaniur, Quibus eliam superio¬
ribus ìn virtute sanctae obedientiae districte praecìpiraus, ut
contra talìier oraitlenles statuta poenalìa faciant, secundum
quae sic acriler puniant transgressores, quod poena eorum
sit ceteris in exemplum, constitutìone bonae raeraoriae Gre¬
gorìì Papae X.'* praedecessoris nostri circa haec edita in
suo nihilominus robore duratura. Qui vero scienter post-
posuerìnl confitentìbus conscientìam facere de solvendis
huiusraodi decimis, ab officio praedìcatìonis tamdiu maneant
ipso facto suspensi, donec confitentìbus ìpsìs, sì hoc ìpsum
sìbì dicendi coraraode facultatera habuerint, conscientiam
fecerint, exinde excommunìcatìonìs incursori sentenliam ipso
facto, si praedicare praesurapserinl, praedicta negligentia,
ul praeraittitur, non purgala; ad rehgiosos taraen mona-
steriorura vel rectores''* ecclesiarum deciraas percipìenlìura
noluraus hoc extendi. Sane, temerarios violatores constìtu¬
tionis'' ilhus, quae relìgiosis et clericis saecularibus prohibet,
ne ahquos ad vovendum, iurandum, vel fide interposita, seu
alias promìttendum inducant, ul sepulturara apud eorum
ecclesias eligant, vel ìam electam ulterius non ìmrautenl,
siraìlem sententiam, (poena in dieta constìtutìone conlenta
 

t, X. Cap. I, S) ptaejaisaa: Codd. coli. 4) anb oblalu: <i, 5) ul:
IB C) procurarunt; ACDF 1) modo prnedlolo: BDEF S) decre-
-IB      9) portiunorint: BCS

-'•    --  ■      ■'     e. prati. Ili Vito (5,0.) ^   2) nane naqae:^ AEFH
 

in suo perdurante robore,) ìncurrere volumus ipso facto, ab
alio quara a sede apostohca, praeterquara ìn raortìs artìculo,
nullatenus absolvendos, nullis privilegiis aut statutìs, cuius¬
cunque tenoris exsistant»", superbis vahturis.

TITULUS   IX.
DE  POENITENTIIS  ET  REMISSIONIBUS.
 

Damtiatis ad inorteiii liuu |ictcntIl>uH iioonitontia concedi dobet, nec valet
cxoit:itlt>I: „ locorum."   II. d. loann. Andr.

Clcincns V. ìn concìlio Viennensi,
Ouum secundum statuta canonica ultimo deputandis
supphció negari, si petant, non debeat poenìtentìae sacra¬
mentum: abusura daranaliilera ìn quìbusdara parlìbus contra
hoc iniroductum aboleri oranino volentes, ìustìtìarios omnes
el doraìnos temporales, ut ab huiusraodi desislant abusu,
hortamur ìn Domino et obsecraraus per viscera miserìcordiae
lesu Christi, locorum ordinariis nihilominus iniungentes, ut
eos ad hoc, quum primum coramode poterunt, diligenter
raonere, et, si necesse fuerit, ecclesiastica censura corapel¬
lere non omitlant.

CAP. n.

Kepetìt concilium generalo de quaestorìbus non arlmitlendìs sino IKorls
apostolicìs vel dioec esano rum, et addit, per dioecesanos literas apostolicas
prius examìnarì, H. d. Ioann. Andr. ~ %, l. Ponit octo roprchensibiloB
casus quaeatorum, quoa fiori piohibot, et contraria privilegia revocai,
Ioann. Andr. ~ %. ì. Dellquentes quaestores per epìscopos puniri pi-acclpit,
non obstantibus privileeiis.   U. d. Ioann. Andr.

Idem».
Abusìonìbus, quas nonnulli eleemosynarum quaestores
ìn suìs proponunt prae di catì oni bus, ut simphces decipiant el
aurum subtìlì vel fallaci potìus ìngenio extorqueant ab eis¬
dera, quura in animarum cedati* perìculum el scandalum
plurimorura, vìam, prout est nobìs possìbile, praecludere
cupìenles, ìuxta statuta-'*' concihi generahs duximus prohi¬
bendum districte, ne quaestores ahquì, nìsì apostohcas vel
dioecesani epìscopi literas exhibuerint, quomodohbel ad¬
mittantur, nec permittantur, quum solum ipsis competat ìn¬
dulgentias sibì concessas insinuare populo, et car ita tì va
postulare subsidia supphciter ab eodera, ullatenus ìpsì
populo praedicare, nec ahud exponere, quam quod in literìs
contìnebitur supra dictis. Lìleras quoque apostolicas dioe¬
cesani episcopi, ne quid fraudis committì valeat per easdem,
antequam adrailtanl, quaestores ipsos exarainet dihgenler.
§. I. Ad haec» quura aliqui ex huiusmodi quaestorìbus, sìcut
ad nostrara audientiam est perlatum, non sìne multa temeri¬
tatìs audacia et deceptìone raultì pi ici animarum indulgentìas
populo motu suo proprio de facto concedant, super votìs
dispensentó, a periurìis, horaicìdiis et peccatis aliìs sìbi con¬
fitentes absolvanl, male ablata incerta, data sìbì aliqua
pecuniae quantitate, reraittant, tertiam aut quartam partem
de poenitentiis iniunctìs'' relaxent, animas tres vel plures
parentum vel amicorum illorura, quì eleemosynas eìs con¬
ferunt, de purgatorio, (ut asserunt mendaciler,) extrahant,
et ad gaudia paradisi perducant, benefaclorìbus locorum,
quorum quaestores exsìstunt, remissionem plenariara pecca¬
torura ìndulgeant, et aliqui ex ìpsìs eos a poena et a'' culpa,
(ut eorura verbis utaraur,) absolvanl: nos, abusus huiusraodi,
per quos censura vilescit ecclesiastìca et clavium ecclesiae
auctoritas ducìlur^* in contemptum, omnimode aboleri vo¬
lentes, ea per quoscunque quaestores fieri vel attentari de
cetero districtius inhiberaus, omnia et sìngula privilegia, si
qua super praeraissis vel eorum alìquo sint'^ ahquibus locis,
ordinibus vel personis quaestorum huiusmodi quomodocun-
que^ concessa, ne ìpsorura praelextu sìt eìs malerìa talìa
ulterius praesuraendi, auctoritate apostolica quantum ad
praeraissa penitus revocantes, §. 2. Quaestores autera, qui
deinceps in praeraissis vel alìquo praeraìsssorum delique¬
rint, vel alias etìara quibuscunque suìs privìlegiìs abusi
fuerint, sìc per locorum epìscopos puniri voluraus, nullo
 

(3,13.)          8) rect,: deeai; Codd. colt           9) e 1, de sepnlt in Vito (3,12.)

IO) adii..- lucontL-arium; BCDG

Tit. IX.   Cap.n.    I)a(i(I..-in oodem: AEO        2) eeùant: BCDEFO
3) slatutum; Codd. colt;— cf. eli. X.h. f, {5, 38.)        i)add.: autem: ABC
5) diapensant; BE     6) add.: pocnisque aliis: B     7) a: deesi: AB     3) ia-
ducitur; Codd. colt      il) sive; AE      10) quoquomodo: BCG
75*