EXTRAVAGANTES   DECRETALES,

QUAE

A   DIVERSIS   ROMANIS   PONTIFICIBUS

POST   SEXTUM   EMANAVERUNT,

LIBER    PRIMUS.
 

TITULUS L

DE CONSUETUDINE.

CAP. UN.

Consueludo Impedlona, no legati sodis apoatolicao lecipiantnr, non valet, el,

illa non obstante, legati ipsi sunt ab omnibus recipiendi, et oos impodientes

ipso facto  excommunicationem Incurrunl, et eorum terrae ecclesiastìco

cubiiciuntur iclerdicto.

Ioannes XXII.*
Super gentes el regna Romanus Pontifex a Domino con¬
stitutus, quum personalìter singulas regìones circuire non
possìt, nec circa gregem sìbì creditura curara pastoralis sol-
licìludìnis exercere : necesse habet interdum ex debito ìmpo-
sìlae servitutìs, suos ad diversas mundi paries, prout necessi¬
tates emer seri nt, destinare legatos, quì vices ìpsius supplendo
errata* corrìganl, aspera ìn plana convertant, et coraraissis
sìbì popuhs salutìs incrementa ministrent. Verumtamen^
alìqui, huiusraodi officium et potestatera ipsìus Roraani
Pontìficis, quam non ab horaìne, sed a Deo recepit, sub suo
arbitrio redìgere mohentes, legatos ipsos, nisi ab eìs pelili
fuerint, vel de beneplacito eorura transmissi, sibi terras sub¬
iectas, dicentes, hoc eìs de consuetudine competere, ingredi
non permittunt, Nos, huiusmodi consuetudinem non tara
ìrralìonabilem, quara nonnunquam animarum saluti contra¬
rìam detrahentemque apostolicae potestati auctoritate apo¬
stolica penìtus reprobantes, legatos ìpsos ab omnibus, cuius¬
cunque praeeraìnentìae, conditionis aut status fuerìni, debere
admittì decerniraus, nec eos praetextu cuiusvìs consuetudinis
ìmpedìrì posse a quoquara, Christiano nomine gloriarne, quo
mìnus regna, provincias et terras quaslìbet, ad quae ìpsos^
destinari contigerit, ìngrediantur libere, ac coraraissae sìbi
legationis officium exerceant in eìsdem, Quì vero de cetero
super praedictis dictos legaios aut etìam nuncios, quos ad
quascunque partes prò causìs quibuslibet sedes ìpsa trans¬
miserit, praesumpserint impedire, ipso facto sententiara ex¬
communicationis incurrant. Regna, terrae et loca quaelibet
subiecta eisdem tamdiu sìnt eo ipso ecclesiastìco supposita
interdìcto, quamdiu in huiusmodi contumacia duxerint per¬
sìstendura, non obstantibus quibuslibet ìndulgentììs aut
prìvìlegiis, ìmperatorìbus ac regibus, seu quibuscunque ahìs
sub quibuscunque modìs, tenoribus et formis*, a sede ìpsa
concessis, quae conira praemissa nuhi volumus suffragari.

TITULUS  IL

DE   postulatìone   PRAELATORUM.

GAP. UN,

JlinorcsXXVII.annis saeculares, et mendìcantes relisiosi ad certas ecclesias

prohibentur postulari, et puniunlur tam postulanlcs quaui postulati.

Ioannes XXIL*
Dispendiis et perìcuhs varììs, quae ex subscrìptis postu¬
lationìbus possent ecclesiis evenire, el vacatìonum diuturnì-
tatìbus, quae consueverunt nonnunquara ex postulationìbus
 

I.    Tlt. I,   Cap. un.    1) M      2) qi

4) vel quos; ib.       6) modis vel for;

X   Cap. un.   1) M      2) valoris; ib.
 

jrratìonabìlibus provenire, ac dispendiis, quae inde fre¬
quenter ecclesiae ineurrunt, ad futuram rei raeraoriara ob¬
sistere cupientes, illum, qui vigesimum septimura non at¬
tigerit annum, ad calhedralera, nec non professorem cuìusvis
raendìcantiura ordinis ad ìnferiores cathedralibus ecclesias,
ad raonasterìa extra suos ordines postulari edicto perpetuo
prohiberaus. Quodsi secus postulalum fuerìt et attentatum:
irritum ac nullius penitus sii momenti^. Et quì scienter pro¬
cesserint ad eandem, ea vice postulandi ac ehgendi polesiate
prìvatos, ac beneficiìs, quae in ipsa oblinebunt ecclesìa, ad
quam postulationem huiusraodi fecerint, per trìennium no¬
verint se suspensos. Postulatos vero, qui postulationis de
se factae negotìum fuerint per se vel per alium in Roraana
curia prosecuti, ìllud ibi proponi in publìco vel privato con¬
sìstorio facientes, etìara se duntaxat disposìtioni sedìs apo¬
stohcae coraraìtlendo, sì se annura XXVII. non attigisse sci-
verini, ut praefertur, usque ad XXXV. annura, ceteros vero
saeculares et rehgiosos extra suorum adrainìstrationes ordi¬
num perpetuo ìneligìbìles ac irapostulabiles esse decerniraus,
ac prorsus inhabiles ad quascunque dignìtates ecclesiasticas
et beneficia quaelibet obtinenda.

TITULUS ni.

DE   ELECTIONE.

CAP, I,
Mullis probat argumenlia, promotoa in curia non dobore ad propria redire

babendi, poenasquo Incuri-unl hic expressas. Et do ista e;(lraTaganti facit
mentionem l'anoi'm. In cap. Qualiter de elect-, dicens, quod nullus, ante¬
quam habeat literas apostolicas super sua promotioue, dobet admlnistrare,
uec debet recipi ab ecclesia tauquam praelatus; alias recipientes et receptua
ineurrunt poenam, de qua hle.

Bonifacius VIIL*
Inìunctae nobìs debitura servitutìs exposcit, ut, quì ad
reforraandos ìn clero mores el actus, prout nobis^ ex alto
perrailtìtur,sollertius intendimus, ibi praecipue reformationis
accoraraodae-' remedìum apponaraus,ubi maius respìdmus**
periculura irarainere. Sane, quara periculosum exsistat, quod
aliquis ìn officio, dignitate vel grada fore se asserat, el prò
lall etìara habeaiur, nìsi prius ipse quod asserii legitimis
ostenderit docuraentis, tam ex civHìbus quara exi» canonicis
instìlutìs colligitur evidenter. Asserenti namque cum man¬
datìs prìncipìs se venisse, credendura non est, nìsì hoc
scriptis probaverit. Nec sirailiter creditur se asserenti lega¬
lum, Nunquara enìra aposlolicae sedis raoris fuìt absque
signalis apicìbus undecunque legationera suscipere, Sed
nec dìcenti se delegatum sedis eiusdem creditur vel ìnten¬
ditur, nìsi de mandato apostolico fide doceat oculata. Simi¬
liter clerici, ad ahenam dioecesin sine suorum ordinariorura
lileris venientes, nec ìn suìs recipiantur'» ordinibus, nec ad
superiores adscendant^. Clerìcì quoque et" raonachì, quì de
suis cìvilatìbus ad ahenam urbem proficìscunlur, (nìsì rauniti
venianl  suorura lileris praelatorum,) non sunt clerici vel

I        Tit. ni,   Cap. I.   1)AC0IMNP     2)vohis: C; deest: A     3) roforma-
lionumBoeommode:0   i) ìnspieì-mns: Codd. eoli.;— par.: deeat: AG   5) ex;
\deest:GHlM   (ijrecipiuntur; fiB/ffB  I) asaenilu-at: AQHISP  8)ac:AC6HM
78*