^
 

INCIPIT LIBER   REGESTRORUM
 

PRIMI ANNI
 

DOMINI   GREGORII  PAPE   IX
 

i                                          Latran, 23 mars i227.

Archiepiscopo Lugdunensi et episeopis, abbalibus, prioribus,
decanis, arcMdiaconis et aliis ecclesiarum praelatis et eorum
capitulis in Lugdunensi provincia constiluUs, obilum IIo-
norìi III papae, praedecessoris sui, et promolionem suam in
papatum nuntiat, et eis mandat quatenus crucesignatos sua-
rum dioecesium moneantutsead Terrae Sanclae subsidium in
instanti passagio disponant. — (Ancmv. Vatic, Regest. 14, f.
I r»; ann I, eapit. 1; —Bibl. Nat., fonds Moreau (La Porle
du Theil) no li8i,f. 1 ro; ibid. f. 3ro; — cf. Potthast, Regesta
Pontific. Romanor. n" 7865, [archiepiscopo Remcnsi].)

« Gregorius episcopus,servus servoruni Dei, veneràbilibus
fratribus.. archiepiscopo Lugdunensi et episeopis, et dilectis
filiis abbatibus, prioribus, decanis, drchidiaconis et aliis
ecclesiarum prelatis et eorum capitulis in Lugdunensi pro¬
vincia constitutis, salutem et apostolicam bcnediclionem.
Alto illius qui est sacerdos in eternum secundum or-
dinemMelchisedech Consilio agitar ut, cum ejus vicarli
sibi succedentes vicissim morte prohibeantur diutius
permanere, interdum ad spense ipsius regimen ìnfir-
mitate circumdati assumantur, ut ex se ipsis cognos-
cant qualiter infirmis compati debeant, et hiis qui
ignorant et errant, valeant condolere, non sibi sumen-
tes honorem, sed tanquam Aaron dìvinitus evocati,
GRÉaOIRE IX, 1.1.
 

ae manifeste appareat quod non ab homine nequo
per hominem, sed ab ipso solo qui est benedictus
in secula regitur sponsa sua. Sane bone memorie
Honorio papa, predecessore nostro, XV kalendas
aprilis, soluto debito carnis, de presenti seculo ne-
quam erepto, et in crastino juxta morom ejus celebra-
tis exsequiis et ipsius corpore ad tumulum deportato,
una cum fratribus ad eligendum convenimus successo-
rem, et missaj ut moris est, in lionore Sanati Spiritus
devote ac sollempniter celebrata, post aliquantulum
tractatum de substitutione pontificis, oinnes pariter ad
imbecillitatem nostram, quasi divinitus inspirati, ocu-
los direxerunt, et nobis renitentibus et invitis cum
multa instantia et etiam violentia conati sunt humeris
nostris imponere onus istud, cujus gravitatem perti-
mescendo non modicum non posse portare, licet susci-
pere fuerimus plurimum reluctati, metuentes tamen ne
videremur inspirationi divine resistere, tandem sum-
misimus humeros ad portandum, sperantes in eo qui
jugum suum suave misericordia sua facit et onus leve
preduce caritate, quod ipse, qui vota fratrum aspirando
prevenit, adjuvando etiam prosequetur; iìduciam enim
talera habemus per Christum ad Deum, non quod suf-
ficientes sinius cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis,
sed nostra suffìcìenlia est ex Deo, qui nos suos voluit

1