-..r-r.  .-^.rr-:,:-^- ■ -,. ■.
 

PROLEGOMENA.                                       43

nos tenet deuinctos quam poematia eum cingentia; et nocet ple¬
risqne opusculorum illornm sequentis temporis Augustei com-
paratio. licet autem in his poematis doctis — si a e. LXI rece-
dimus, quod solo ambitn ad librum secundum pertinet et per se
potius libro primo est adnnmerandns*) — obsernare certum quon¬
dam progressum. sine dubio iam antea Catullus studiis prinatis
praeter Sapphonem similisque etiam alios poetas graecos alexan-
drinosque tractanerat, etsi magis obiter; sed maiorem operam
Alexandrinis potissimum nanare institnit demum ab a. 61 uel 60,
adhortante maxime Ortalo amico (LXV). quorum studiorum fructus
cum Callimachei Ttlonafiov BsQEVLKrjg in sermonem latinnm con-
nersio (LXVI), tum nero carmina ab ipso nostro hac arte confecta
LXV et LXVIIP et LXVIII^ extant (cf supra p. 28). ut autem
LXVIIP a tempore primum parua cnm arte (dolore nempe inge¬
nium studinmqne adhuc praepediente) est compositnm, ita omnibus
communis est quaedam cnm in conformatione ennntiatornm insto
longiornm tum in doctrinae ostentatione et degressionnm ambitn
abundantia nimia, qnalis esse solet discentium magis quam docto¬
rum; parentheses e. LXV et maxime LXVIII^ insertae insto ex-
tensiores, distichorum ars rndis adhuc et inperfecta, interdum in
singulis partibus conectendis durities quaedam inhabilis (cf ex. gr.
in LXVIIP unum illud Hnm' ad taedium usque repetitnm 47, 61,
65, 91), sermo inter prosam orationem et nimis quaesita nerba
fluctnans reperiuntur. luxnriam illam compescnere et anni et studia
continuata; et quo maiorem operam cognoscendis penitusqne in-
bibendis poetis graecis inde ab Homero usque ad Apolloninm Rho-
dium Callimachnm Euphorionem Catullus inpendit**), eo et in
arte perfectior et in imitatione magis sui iuris est factus: in eis
qnae postea facta sunt poematis ntrinsqne rei uestigia ubique cer-
nnntnr. nam ut hoc addam, ubicumque in eis Catullo hunc nel
illum locum exemplarinm graecorum obnersatum esse etiamnnnc
demonstrare licet, agnoscimns simul imitatorem non sernilem, sed
qui ea, qnae ex alienis hortis deduxit in snos, propriae indolis
nota signauit ipsoque ingenii femore imitationis nincula molesta
plerumque   disrnpit;   et   longe   errant  docti  nonnnlli,   qui   ubique
 

*) hoc Carmen ante LXVIIP scriptum (cf comm.) docet, quam uere
statuam ego (nam priores res latuit), a poesi Aeolica Catullum lento
pedo transisse ad Alexandrinam publice quoque colendam.

**) cf diligens dissertatio lenensis 'de Catullo Graecorum imita¬
tore' a CPSchulzio conscripta 1871, Lipsiensis 'de Catullo Callimachi
imitatore' Pauli Weidenbachii 1873 (Suessius * Catulliana* p. 35).