Corpus iuris canonici. (v. 2)

(Graz :  Akademische Druck- u. Verlagsanstalt,  1959.)

Tools


 

Jump to page:

Table of Contents

  Page 1183-1184  



1183
 

CLEMENTINARUM LIB. V. TlT. Ili—V. DE USURIS. e.
 

llSd
 

absolvi, praeterquam in mortis articulo, donec ilhs, a quìbus
extorserint, piene satisfecerint de pecunia sic extorta, nulhs
privilegiis, pactìs aut remissionìbus super hoc vahturis.
Notariì vero et officìales diclì officìi, nec non fratres el socii
inquìsitorura et coraraissariorum ipsorum, quì dìctos** inqui¬
sitores aut commissarios secreto noverint talia commisisse,
si indignationera Dei et apostolicae sedìs vitare voluerint et
offensam, ipsos gravìter arguere et corrigere studeant ìn
secreto. Quodsi laliler ea sciverìnt, ut ea probare valeant,
sì sii opus; haec" praelatìs inquisìtorum el commissariorum
eorundem, ad quos ìd pertìnebìt, nunciare sollicìle debeant,
qui equidera praelali inquisìtores el coraraissariospraedictos
reos inde repertos ab officiìs araovere, et araotos alias punire
debite seu corrigere teneantur. Praelatis autem inquisito-
rum ìd neglìgentibus agere, praemissa omnia nunciari per
praedictos locorura ordìnarios volumus, quìbus, ut ea in
apostohcae sedìs notitiam perferant»**, in virtute sanctae
obedientiae districte praecipimus et raandaraus. Porro Ìn¬
quisitoribus ipsis districtìus inhibemus, ut nec abutantur
quoraodolibet concessione portalìonìs arraorum, nec offi¬
ciaies nìsi sìbi necessarios habeant tales, qui se conferant ad
sua cum ìnquisitoribus ipsis officia exsequenda.

CAP. III.

Damnat seetam Beguardomm et Beguinarum Alemannioe,  et octo ipsius

errores, cxcitans dìoecesanorum et Inquisìtorum olflcium contra illos. H. d.

Ioann. Andr.

Idem in eodem».
Ad nostrum, quì desìderanler ìn votìs gerimus, ut fides
catholica nostris prosperelur temporibus, et pravitas haere¬
tìca de finibus fidehum exstirpetur, non sine disphcenlia
grandi pervenit auditura, quod seda quaedam aboraìnabìhs
quorundam hominura raalignorura, qui Beguardì-', et qua¬
rundara infidelium mulìerum, quae Beguìnae vulgariler ap¬
pellantur, ìn regno Alemanniae procurante satore maiorura
operum, damnabihler ìnsurrexìt, tenens el asserens doctrina
sua sacrilega el perversa inferius desìgnalos errores. Primo
videlicet, quod homo in vita praesenti tantum et talem per¬
fectìonis gradum potest acquirere, quod reddetur^ penìtus
ìmpeccabilìs, et araplius in gratìa proficere non valebit.
Nam, ut dicunt, sì quis seraper posset proficere, posset ali¬
quis Christo perfeclìor inveniri. Secundo, quod ieiunare
non oportet hominem, nec** orare, postquam gradum per¬
fectìonis huiusmodi fuerìt assecutus, quia tunc sensualitas
est ita perfecte spìrìlui et rationi subiecta, quod homo potest
lìbere corpori concedere quìcquìd placet, Tertìo, quod ìlli,
qui sunt in praedicto gradu perfectìonis el spiritu libertaiis,
non sunt humanae subiecti^ obedientìae, nec ad alìqua prae¬
cepla ecclesiae oblìgantur, quìa, ut asserunt, ubi spiritus
Domìni, ibi libertas. Quarto, quod homo potest ita finalera
beatitudinem secundura oranera gradum perfectìonis ìn
praesenti assequi, sicut eam ìn vila obtìnebìt beata. Quinto,
quod quaelibet intellectualìs natura ìn se ipsa naluraliter est
beala, quodque anima non indiget luraine gloriae, ipsam
elevante ad Deum vldendura, et eo beale fruendum, Sexto,
quod se ìn actìbus exercere virtutura esl horaìnis imperfecli,
et perfecta aniraa lìcentiat a se virtutes. Septirao, quod
mulìeris osculum, (quura ad hoc natura non mclìnet,) est
mortale peccatum, actus aulem carnalis, quum ad hoc natura
inclìnet, peccatum non est, maxirae quura tentatur exercens.
Octavo, quod ìn elevatìone corporis lesu Chrislì non debent
assurgere, nec eidem reverenliara exhibere, asserenies, quod
esset iraperfectionis eisdem, si a puritate et altitudine suae
co n lemp la tì onis tantum descenderenl, quod circa mìni¬
sterium seu sacramentum eucharistiae, aut circa passionem
humanìtalìs Christi alìqua cogìtarent. Nonnulla etiam alla
sub simulata quadam sanctitalìs specie dìcunl, faciunt et
comraittunt, quae oculos divinae maiestatìs offendunt, et
grave ìn se continent periculura anìraarum. Quum autem ex
debilo commissi nobis officii huìusmodì seclam deiestabilem
et praemìssos ìpsìus exsecrandos errores, ne propagentur
ulterius, et per eos corda fidelium damnabiliter corrumpan-
lur, exstirpare ab ecclesia catholica necessario habeamus:
 

nos sacro approbante concilio seclam ipsam cum praemissis
erroribus damnamus et reprobamus omnino, inhibentes di¬
strictius, ne quìs ipsos de cetero teneat, approbet" veU de¬
fendal. Eos autem, quì secus egerint, aniraadversìone
canonica decernimus'* puniendos. Porro dioecesani et illa¬
rum partiura inquisitores haerelicae pravitatìs, ìn quìbus
Beguardi-' et Beguìnae huiusraodi commorantur, suura offi¬
cìura circa eos diligenter exerceant, inquirentes de vita et
conversatione ipsorum, qualiterve sentìant de articulis fideì
et ecclesiae sacramentìs. In ìllos vero, quos culpabiles re¬
pererint, nìsi abiuratis sponle praedictis erroribus poeni-
tuerint, et satìsfactìonem exhibuerint competentera, debitara
exerceant ultionem.

TITULUS   IV.
DE HOMICIDIO VOLUNTARIO VEL» CASUALL

CAP. UN.

l-'ui'ìosus, infans vcl dorraluna hominem raulilans vcl occldens non eflìcitiir

irrugulai'is, nec etinm ille, qui, aliter mortem vitare uoquiens, suum iuya-

aorom occidit vel inutllat.   H. d.

Clemens V. in concìlio Viennensi.
Sì furìosus, aut infans seu dormiens hominem mutilet
vel occidat: nullam ex hoc irregularitatem incurrit.  Et idem
de ìlio censeraus, quì, mortem aliter vitare non valens, suura
occidit vel mutilai in vas or em.

.     TITULUS V.
DE USURIS.

GAP. UN.

OfBcìalcs commiinitatum, facientes, diclnntes vel acrìbentes statuta super
usuris soivciidia, non ropetendis, vel non restituendis, vel iudicanles secuu¬
dum illa, vet niiu delentes ìlla, ai possunt, infra trea menaes de libris cora-
muititalu:n, vcl Illa servantes, excommunicaii sunt. Ioann. Andr. — §. 1,
Foeneratores ìn causis usurarum edere coguntur libros rationnm suarum,

peccatum, haorotlcus est.    Ioann, Andr.

Clemens V, ìn concìlio Viennensi»,
Ex gravi ad nos insinuatìone pervenit, quod quorundam
communìtales locorura ìn offensam Dei et proximi, ac conira
ìura divina pariter et humana usurariam approbantes quo¬
dararaodo pravitatera, per statuta sua iuraraento quandoque
firraata^ usuras exigi el solvi nedura concedunt, sed ad sol-
vendas^* eas»* debìtores scienter compellunt, ac iuxla ìpso¬
rum continentiam stalulorum gravia imponendo, plerumque
usuras repetentìbus onera,alììsque^ utendo super hìs diversis
coloribus et fraudibus exquìsitìs, repetitìonem impediunt
earundem. Nos ìgìtur, perniciosis bis'ausibus obviare vo¬
lentes, sacro approbante conciho statuimus, ut, quicunque
communilatum ipsarura potestates, capìlaneì, rectores, con¬
sules, iudìces, consiharii aut alii quivis officìales statuta
huiusmodi de cetero facere, scribere vel dìclare, aut quod
solvantur usurae, vel*" quod solulae, quura repetuntur^, non
reslìluantur piene ac^ lìbere, scienter indicare praesurapse¬
rinl, sententìam excoraraunicatìonis incurrant, eandem etìara
sententìam ìncursuri, nìsi statuta huiusmodi^ hactenus edita
de libris coraraunitatura ipsarum, (sì super hoc potestatem
habuerint,) infra tres menses deleverint»", aui si ipsa statuta
sìve consueiudìnes, effectum eorum habentes, quoquo modo
praesumpserint observare. §. i. Ceterum, quia foeneratores
sic ut plurimum contractus usurarios occulte ineunt et
dolose, quod vix convìnci possunt de usurarìa pravitale: ad
exhibendum, quum de usuris agetur, suarum codìces ratio-
nura censura ipsos decerniraus»» ecclesiastica corapeilendos.
§. 2. Sane, si quis ìn iUum errorem incìderil, ut pertinaciter
affirmare praesumat, exercere usuras non esse peccatum:
decernimus, eum velul haereticum punìendum, locorum
nihiiomìnus ordinariis et haeretìcae pravitatìs Ìnquisitoribus
districtius iniungentes, ut contra eos, quos de errore huiiis-
modi diffamatos invenetint aut suspectos, tanquara conira
diffamatos vel suspectos de haeresi procedere non omitlant.
 

Tit. m. Cap. n. 8)praodielos: AC 9)boc; ABCF 10) perferan¬
lur; B; proferant; C

Gap. m. 1) in eoi.: decsi; ACDEH 2) Begardi; COBF/f; Becbardi: A
3) redditur: AB 4) vel; Codd. colt 5)Enbioctae: AQ C) et app.: ib.
7) et; BE; seu: C      8) decrevimns; AB      3) cf, snpra noi. 2.

TU, IV.   Cap. nn.    l)el: ABF
 

Tit. V. Cap. un. 1) inscr. dccsl: A; in .. .Vien.: deesl: D 3) con¬
firmaia: B,-afflrmala: F 3) solveadamt ABCDEFO i) essiem: Coild. colt
5) aliasqne: BO         G) aut: ib.         7) repetentur: ABCDEF; ropetantur; G

8) ot: ACEG     3) aild.: sive consu eludi nes; B      10) non del.: BQ     11) de¬
crevimus: ARB
  Page 1183-1184